Never Together / Sequel To Forever

Κεφαλαιο 2

Οι ακτίνες του ήλιου διαπερνούν τις κουρτίνες του δωματίου μου και με τυφλώνουν. Βογγάω καθώς σηκώνομαι από το κρεβάτι και η μαμά μου μπαίνει μέσα, λες και καθόταν έξω από την πόρτα και περίμενε ποτέ θα ξυπνήσω.

"Είσαι καλά;" ρωτάει και κάθεται δίπλα μου.

"Ναι. Μην ανησυχείς" λέω, για να την καθησυχάσω. Αγχώνεται πολύ για μένα τελευταία και δεν θέλω.

"Λία, ξέρεις μπορείς να μου λες τα πάντα. Είμαι σίγουρη ότι κάτι έγινε το καλοκαίρι και δεν μου το λες"

"Το ξέρω" της λέω και ακούγεται πιο πολύ σαν ψίθυρος ενώ ταυτόχρονα σκύβω το κεφάλι μου.

"Τι έχεις πάθει; Που πήγε η Λία που ξέρω;" ρωτάει και μπορώ να διακρίνω τα μάτια της που γυαλίζουν στο φως του ήλιου.

Τι να της πω;

Ο Χάρρυ με χρησιμοποίησε για να μπει σε ένα ηλίθιο πανεπιστήμιο. Έκανα έρωτα μαζί του για πρώτη φορά, με έκανε να τον αγαπήσω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, ενώ αυτός δεν ένιωθε τίποτα για εμένα και απλώς μου πήρε την καρδιά και την ξερίζωσε λέω από μέσα μου.

Μάλλον αν τις τα πω όλα αυτά θα θέλει να με στείλει στην άλλη άκρη του κόσμου για να με κρατήσει όσο πιο μακριά μπορεί από τον Χάρρυ. Αλλά δεν θέλω να της κρύβω πράγματα. Νοιάζεται για μένα και δεν χρειάζεται να την φορτώνω με τα δικά μου προβλήματα.

"Είχες σχέση με τον Χάρρυ;" ρωτάει τελικά και δεν ξαφνιάζομαι που το κατάλαβε.

"Ναι" ψελλίζω. "Αλλά έπαιζε μαζί μου μαμά! Μου έλεγε ψέματα συνέχεια. Δεν μ' αγαπούσε" ξεσπάω και νιώθω σαν έφυγε ένα μικρό βάρος από πάνω μου.

Με πιάνει απροετοίμαστη όταν η μαμά μου με αρπάξει και με αγκαλιάζει σφιχτά. Χρειαζόμουν αυτή την μητρική αγκαλιά. Καιρό είχα να νιώσω αυτό το συναίσθημα.

"Λία, ο Χάρρυ δεν είναι για σένα, δεν έπρεπε να μπλεχτείς μαζί του από την αρχή. Από τους γονείς του έμαθα κάποια πράγματα που είχε κάνει στο παρελθόν, αλλά τα είχα αγνοήσει. Όμως, δεν θα τον αφήσω να πληγώνει την κόρη μου. Οι άνθρωποι δεν είναι κούκλες, δεν μπορείς απλά να παίζεις μαζί τους και μετά να τις βάζεις πίσω στο κουτί" λέει και δάκρυα αρχίζουν να τρέχουν από τα μάτια μου.

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα συζητούσα με την μητέρα μου για την σχέση μου με τον Χάρρυ ή μάλλον για τον χωρισμό μου και αυτή θα καθόταν να με υποστηρίξει.

"Δεν αξίζει να στεναχωριέσαι. Απλά υποσχέσου μου ότι θα μείνεις μακριά από αυτόν, εντάξει;" με ρωτάει και γνέφω.
Δεν είχα σκοπό να κάνω κάτι άλλο.