"Νομίζω ότι θα λιποθυμήσω!" αναστενάζει η Χέιζελ, ενώ περπατάει πέρα δώθε στο δωμάτιο έχοντας το χέρι της ακουμπισμένο στο μέτωπο της.
"Ηρέμησε. Όλα καλά θα πάνε" προσπαθώ να την καθησυχάσω. Δυστυχώς με κανένα επιτυχές αποτέλεσμα.
"Έχω ιδρώσει υπερβολικά πολύ και σίγουρα θα βρομάω από χιλιόμετρα μακριά" μιλάει πολύ γρήγορα και με δυσκολία μπορώ να καταλάβω τι λέει.
"Εμένα δεν μου βρωμάει κάτι" γελάω και αυτή στριφογυρίζει τα μάτια της. Πολλά νεύρα για κάποια που παντρεύεται σε λιγότερο από μία ώρα.
"Και αν δεν έρθει στο γάμο; Αν το μετάνιωσε;" ρωτάει αγχωμένη.
"Θα έρθει, είμαι σίγουρη" λέω ειλικρινά και αυτή κουνάει το κεφάλι της.
"Τι κάνουν τα κορίτσια μου;" μας διακόπτει η μαμά μου, μόλις μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μου.
"Προσπαθούμε να ηρεμήσουμε" ξεφυσάω και η μαμά μου χαχανίζει.
"Θυμάμαι και εγώ στο δικό μου γάμο με τον Κέβιν. Είχα πολύ άγχος, ακόμα και ήταν η δεύτερη φορά που παντρευόμουν. Δεν ξέρεις τι τράβηξε η Λία" γελάει η μαμά μου.
"Με την Χέιζελ είναι πολύ χειρότερα" λέω και μου ρίχνει ένα δολοφονικό βλέμμα.
"Το νυφικό δεν μου πηγαίνει καθόλου" γκρινιάζει, κοιτώντας την αντανάκλαση της στον ολόσωμο καθρέφτη.
"Είσαι κούκλα. Ο Νάιαλλ θα σε ερωτευτεί ξανά μόλις σε δει" λέει η μαμά μου.
"Ή θα τρέξει μακριά" λέει η Χέιζελ και γελάω.
"Λοιπόν εμείς θα σας θα περιμένουμε κάτω. Μην αργήσετε πολύ" λέει η μαμά μου, καθώς βγαίνει από το δωμάτιο.
"Θεέ μου αν δεν λιποθυμήσω σήμερα, θα είναι θαύμα" την αγκαλιάζω σφιχτά, προσπαθώντας να την ηρεμήσω.
"Σε ευχαριστώ" ψιθυρίζει.
"Για ποιο πράγμα;" ρωτάω μπερδεμένη.
"Που είσαι πάντα εδώ για μένα" μπορώ να καταλάβω ότι χαμογελάει και όταν κοιτάζω, βλέπω ότι τα μάτια της είναι δακρυσμένα.
"Έλα τώρα δεν κάνει να κλαίμε. Θα χαλάσει το μακιγιάζ" αστειεύομαι και γνέφει γελώντας.
_________
"Αρχικά, θα ήθελα να σας ευχαριστώ όλους όσους ήρθατε εδώ σήμερα, σε αυτήν την πολύ σημαντική μέρα για εμένα. Ίσως αν μου λέγατε ότι θα παντρευόμουν τόσο νέος, δεν θα σας πίστευα και το πιο πιθανόν είναι ότι θα γελούσα. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ το γάμο. Το θεωρούσα γελοίο και ανούσιο. Έλεγα στον εαυτό μου ότι ο γάμος φέρνει μόνο την καταστροφή μιας σχέσης. Έτσι πίστευα, εξαιτίας του χωρισμού των γονιών μου. Δεν ήξερα όμως ότι θα γνώριζα την Χέιζελ. Αυτό το κορίτσι άλλαζε την ζωή μου προς το καλύτερο. Την ερωτεύτηκα και δεν είχα νιώσει ποτέ αυτό το συναίσθημα. Στην αρχή δεν ήξερα αν ήταν έρωτας. Αλλά κάθε φορά που την έβλεπα αναρωτιόμουν γιατί η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά, γιατί θέλω τόσο πολύ να την φιλήσω, γιατί θέλω να την κάνω ευτυχισμένη, γιατί όταν την πλήγωνα, πλήγωνα και τον ίδιο μου τον εαυτό. Και ναι, τότε κατάλαβα ότι είμαι ερωτευμένος. Δεν ήξερα αν το "σ' αγαπώ" είναι αρκετό, για να εκφράσω αυτά που νιώθω. Αλλά Χέιζελ όταν σου είπα σ' αγαπώ, εκείνη την στιγμή φαινόσουν το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή μου, γιατί είσαι η μόνη που έχει αξία για μένα. Δεν σου έκανα πρόταση γάμου, για να σου δείξω πόσο ερωτευμένος είμαι, επειδή ο γάμος είναι απλά ένα γαμημένο χαρτί και δύο ηλίθια δαχτυλίδια. Μπορώ να σου δείξω κάθε μέρα πόσο ερωτευμένος είμαι και πόσο σ' αγαπώ. Με τον γάμο πιστεύω ότι είσαι δικιά μου, όσο εγωιστικό και αν ακούγεται αυτό. Γιατί σε θέλω δικιά μου. Δεν σου υπόσχομαι ότι δεν θα χωρίσουμε ποτέ. Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά δεν θέλω να σκέφτομαι τον χωρισμό. Θέλω να ζήσω για πάντα μαζί σου και δεν ξέρω αν αυτό μου είναι αρκετό. Σ' αγαπώ Χέιζελ και σε ευχαριστώ που δέχτηκες να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου μαζί μου"
ESTÁS LEYENDO
Never Together / Sequel To Forever
FanficBut she was the city and he was the tsunami that destroyed her.