Ξυπνάω και νιώθω το σώμα του Χάρρυ από κάτω μου, ενώ το χέρι του χαϊδεύει τα μαλλιά μου. Σηκώνω το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω και βλέπω πως με κοιτάζει επίμονα.
"Τι;" σηκώνω το φρύδι μου.
"Είσαι όμορφη" παραδέχεται και χαμογελάω. Φαίνεται σαν να μην ήθελε να πει αυτές τις λέξεις φωναχτά, γιατί αμέσως έστρεψε το βλέμμα του άλλου και παρατήρησα το ελαφρό κοκκίνισμα στα μάγουλα του.
Είμαι έτοιμη να σηκωθώ από πάνω του, αλλά με σταματάει πιάνοντας τον καρπό μου, κάνοντας με να μορφάσω από τον πόνο.
"Τι έπαθες;" ρωτάει και κοιτάζει τον καρπό μου, αλλά αποτραβιέμαι γρήγορα.
"Λία τι είναι αυτό;" ρωτάει χάνοντας την υπομονή του και αρπάξει το χέρι μου πριν προλάβω να απομακρυνθώ ξανά.
"Δεν είναι τίποτα" ανασηκώνω τους ώμους μου.
"Χαρακώθηκες;" ρωτάει, μην μπορώντας να το πιστέψει.
"Χάρρυ δεν είναι τίποτα" επιμένω και πάω να τραβήξω το χέρι μου, αλλά το κρατάει λίγο πιο σφιχτά περνώντας τον αντίχειρα του πάνω από τις ουλές μου.
"Γαμώτο, Λία γιατί πηγές και χαρακώθηκες;" φωνάζει, αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να απαντήσω.
"Λία εγώ φταίω, λυπάμαι" ψιθυρίζει και φέρνει τα χέρια του στα μάγουλα μου."Χάρρυ δεν φταις εσύ. Δική μου επιλογή ήταν" λέω.
"Όχι, δεν ήμουν εδώ για σένα". Θέλω να του πω να σταματήσει να κατηγορεί τον εαυτό του, γιατί ήταν ένα δικό μου λάθος, αλλά παραμένω σιωπηλή.
"Σε παρακαλώ υποσχέσου μου ότι δεν θα το ξανακάνεις" με κοιτάζει λυπημένος και εγώ απλά γνέφω.
"Πες το Λία" μου λέει.
"Το υπόσχομαι"
"Κανονικά εγώ θα έπρεπε να είμαι εκείνος που θα σε κρατάει μακριά από τον πόνο, αλλά στην πραγματικότητα εγώ είμαι ο λόγος που υποφέρεις"
"Χάρρυ..." πάω να πω, αλλά με σταματάει.
"Μην πεις ότι δεν φταίω, γιατί δεν ισχύει και το ξέρουμε και οι δύο" με κοιτάζει στα μάτια.
"Σε θέλω" ψιθυρίζει και ήμουν εξστασιασμένη από την κοντινή απόσταση των προσώπων μας. Τα χείλη μου διαχωρίστηκαν ελαφρά και η αναπνοή μου έγινε πιο βαθιά, καθώς τα μάτια του με κάρφωναν. Τότε κατάλαβα ότι είναι η μόνη απόσταση που μας ταιριάζει.
______
Καθόμαστε στον καναπέ, βλέποντας ταινίες. Νομίζω ότι αυτή είναι η πέμπτη στη σειρά. Αλλά αυτό δεν με νοιάζει. Μόνο που είμαι ξανά στην αγκαλιά του Χάρρυ μου φτάνει. Όμως κουδούνι της πόρτας έπρεπε να μας χαλάσει αυτήν την στιγμή.
YOU ARE READING
Never Together / Sequel To Forever
FanfictionBut she was the city and he was the tsunami that destroyed her.