Τον κοιτούσα όση ώρα οδηγούσε. Ακόμα και αν δεν το ήθελα, δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του. Σταμάτησε το αυτοκίνητο απότομα, κάνοντας με να γείρω ελαφρώς μπροστά και μετάνιωσα που δεν έβαλα ζώνη. Όταν κοίταξα έξω από το παράθυρο κατάλαβα ότι δεν ήμασταν στο εστιατόριο. Που στο καλό με έφερε;
Το βλέμμα του έπεσε πάνω μου και με έκαψε ολόκληρη. Η καρδιά μου ήταν έτοιμη να σπάσει και είμαι σίγουρη ότι και αυτός μπορούσε να ακούσει πόσο δυνατά χτυπούσε. Κοιτούσε τα μάτια μου, αλλά κατά διαστήματα κοιτούσε και τα χείλη μου, κάτι που με έκανε να νιώθω άβολα. Η κόρη των ματιών του είχε διασταλθεί και δεν πίστευα το ποσό έντονα γυάλιζε το πράσινο στο σκοτάδι. Φοβόμουν που βρισκόμασταν σε ένα άγνωστο μέρος τόσο αργά και ήταν πολύ περίεργο που δεν κυκλοφορούσε ούτε ένα αμάξι. Ξέρω ότι ο Χάρρυ θα έλεγε ότι δεν χρειάζεται να φοβάμαι όσο είναι μαζί μου, αλλά αν έρθει και μας βρει ένας τρελός δολοφόνος, ούτε αυτός δεν θα μπορεί να τον σταματήσει. Θεέ μου, τι κάθομαι και σκέφτομαι;
"Χαρ-" δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω και τα χείλη του βρέθηκαν πάνω στα δικά μου μέσα σε δευτερόλεπτα. Με την αίσθηση αυτή, οτιδήποτε υπήρχε στο μυαλό μου είχε εξαφανιστεί. Το χέρι του άγγιξε το μάγουλο μου και είναι λίγο να πω ότι ανατρίχιασα. Φαίνεται να κατάλαβε την αντίδραση μου και χαμογέλασε ελαφρά, ενώ την ίδια στιγμή το χέρι του σύρθηκε στην μέση μου και αμέσως ένα σφίξιμο στο στομάχι μου έκανε την εμφάνιση του.
"Αγάπησε με" ψιθυρίζει στο αυτί μου και αμέσως μετά αφήνει μερικά υγρά φιλιά στο λαιμό μου. Μα πώς γίνεται να μου ζητάει να τον αγαπήσω, αφού το κάνω ήδη;
Βγάζω μια κραυγή έκπληξης, όταν με φέρνει πάνω στα πόδια του και αρχίζει να ρουφάει και να δαγκώνει συνέχεια ένα συγκεκριμένο σημείο στον λαιμό μου, κάνοντας με να νιώσω ένα έντονο - μα υποφερτό - τσούξιμο. Μου ήταν σχεδόν αδύνατον να συγκρατήσω τους αναστεναγμούς μου και έβριζα από μέσα μου τον εαυτό μου που απλά δίνομαι σε αυτόν τόσο εύκολα.
"Με αγαπάς;" ρωτάει πάνω στο δέρμα του λαιμού μου και γνέφω γρήγορα, ελπίζοντας να συνεχίσει να φιλάει τον λαιμό μου.
"Γιατί Λία;" ρωτάει και τον κοιτάζω μπερδεμένη. "Γιατί με αγαπάς; Δεν αξίζω την αγάπη σου μετά από όλα αυτά. Σε παρακαλώ μίσησε με" ικετεύει και αρχίζω να πιστεύω ότι είναι διπολικός.
"Δεν γίνεται να σε μισήσω" κουνάω το κεφάλι μου.
"Ναι γίνεται. Σκέψου τα χειρότερα πράγματα που σου έχω κάνει. Σκότωσα τον πατέρα σου Λία. Μπορείς να με μισήσεις" μουρμουρίζει και συνεχίζω να κουνάω το κεφάλι μου, θέλοντας να διώξω όλες αυτές τις σκέψεις από το κεφάλι μου.
ESTÁS LEYENDO
Never Together / Sequel To Forever
FanficBut she was the city and he was the tsunami that destroyed her.