Never Together / Sequel To Forever

Κεφαλαιο 9

Με δυσκολία ανοίγω τα μάτια μου και νιώθω όλο το σώμα μου να πονάει. Νιώθω σαν να μου δίνουν μπουνιές στο κεφάλι. Θέλω να σηκώνω, αλλά αισθάνομαι το βάρος κάποιου πάνω μου. Μένω ακίνητη για λίγα δευτερόλεπτα, πριν συνειδητοποιήσω ότι ο Χάρρυ βρίσκεται πάνω μου με το κεφάλι του ακουμπησμένο στο στερνό. Τι στο καλό κάνει εδώ ο Χάρρυ;

Ξαφνικά, έρχονται στο μυαλό μου τα λόγια μου. Είναι λάθος να θέλω να με πηδήξεις;

Όχι γαμώτο!

Τον σπρώχνω από πάνω μου με όση δύναμη έχω και τον ρίχνω στο πάτωμα. Ακούγεται ένας γδούπος και μια κραυγή από τον Χάρρυ.

"Τι κάνεις γαμώτο;" ρωτάει ξεφυσώντας, καθώς σηκώνεται με δυσκολία από το πάτωμα.

"Εσύ τι έκανες χθες" φωνάζω και σηκώνομαι για να πάρω τα ρούχα μου από το πάτωμα.

"Πες μου ότι φταίω κιόλας!" φωνάζει και αυτός.

"Και ποιος φταίει; Με εκμεταλλεύτηκες!" σχεδόν ουρλιάζω και όλες αυτές οι δυνατές φωνές κάνουν το πονοκέφαλο μου χειρότερο.

"Εγώ σε εκμεταλλεύτηκα; Εσύ δεν με άφηνες να φύγω. Εσύ ήσουν αυτή που με εκμεταλλεύτηκες" λέει αγανακτησμένος.

"Χάρρυ ήμουν μεθυσμένη και βρήκες  ευκαιρία να με ρίξεις στο κρεβάτι" λέω και γελάει.

"Ναι και επειδή ήσουν μεθυσμένη, έδειξες πόσο πολύ με θέλεις" καγχάζει και στριφογυρίζω τα μάτια μου.

"Χάρρυ κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα ήθελε να είναι μαζί σου, μετά από όλα αυτά που μου έκανες" λέω.

"Και ποιος είπε ότι είσαι λογικός άνθρωπος;" γελάει ειρωνικά.

"Χάρρυ δεν είναι καθόλου αστείο. Παραδέξου ότι με εκμεταλλεύτηκες"

"Λία, εσύ με εκμεταλλεύτηκες. Προσπαθούσα να σε σταματήσω" λέει με έναν ήρεμο τόνο. Λοιπόν, αυτό είναι καλύτερο από τις φωνές μας πριν μερικά δευτερόλεπτα.

"Ναι καλά" στριφογυρίζω τα μάτια μου και βουλιάζω στον καναπέ, χωρίς να λέω τίποτα. Ο Χάρρυ έχει καρφωμένα τα μάτια του επάνω μου, σαν να περιμένει να πω κάτι.

"Λία-" πάει να πει, καθώς με πλησιάζει, αλλά τον σταματάω.

"Άστο Χάρρυ. Έτσι και αλλιώς, το είπες και μόνος σου δεν με αγαπάς, οπότε γιατί το παλεύουμε;"

"Γαμώτο, Λία αυτό θυμάσαι;" ρωτάει.

"Γιατί να μην το θυμάμαι; Με παράτησες  και το είπες αυτό για να με πληγώσεις περισσότερο" φωνάζω. Πολύ κράτησε η ηρεμία μεταξύ μας.