Herkes terk ediyor yavaş yavaş birbirini.
Derin sularda yüzüyoruz, haberimiz yok gibi.
Güzel günlere az kalmış, günler kovalarken birbirini.
Güzel günlere varabilirsek uyandırın beni.
Yaşadığım şehir yabancı geliyor bana.
İstediğim hiçbir şey olmadı, istediğim olsun derken..
Varacağım yere varamadım, gelemedim yanına.
Biz uzaklaşmışız biz olmaktan hem de severken.
Başucuma ismini bırakıyorum şimdilik böyle iyi.
Saçma sapan hayallere kaptırmışım kendimi.
Olmayacak hatta olamayacak kadar güzeldi.
Cümle bile bitiririm de, sensiz tamamlayamam sözlerimi.
Bir ismin kalır bana bir de sözlerin.
Gözlerin anlatıyordu ne söyleyeceğini.
Sözlerden akan yaşa dönmüş bir avuç gözlerin.
Ne yaşa bakar ne aşa tuttuğum ellerin.
Tuttum dediysem de sadece gözledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abartma Sandığın Kadar Ölmüyorum
PoesíaÖlüm dile kolaysa; ne zoru ne iki hece? Acılara merhem gibi sürülen şiirlere, Belki sükuta sitem, Belki sevgilere. Ben, satırlara el diyorum. Onlar benim kollarım, ayaklarım, başım, Ve o şiirler benim kalbim. Eğer anlaşılan bir cümleyse, yazılan, ...
