Sana gelen bir mucize olsaydım zamansız.
Sevebilme ihtimalini düşünüyorum her ihtimale karşı.
Zaman dediğimiz nedir ki ömrüm; zaman asılsız.
Geceye teslim oldum döktüm içimdeki karanlığı.
Sabaha karşı ötüşen kuş seslerisin sen.
Zifiri karanlığın ardından umut veren.
Belki güneşin doğuşusun, batışı belki de.
Her neysen seni seviyorum bilmen gerek.
Hayatımızdaki vademizi dolduruyoruz istemeden.
Ömür geçip gidiyor, galiba sevmeyeceksin beni.
Bi boşluktan bahsediyorum sürekli düşüren.
Uçurum gibisin çünkü ölmek istediğimden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abartma Sandığın Kadar Ölmüyorum
PoesíaÖlüm dile kolaysa; ne zoru ne iki hece? Acılara merhem gibi sürülen şiirlere, Belki sükuta sitem, Belki sevgilere. Ben, satırlara el diyorum. Onlar benim kollarım, ayaklarım, başım, Ve o şiirler benim kalbim. Eğer anlaşılan bir cümleyse, yazılan, ...
