Yüreğimden çıkıp geçtin sanki karşıma. Gözlerin, ellerin, bakışın, dokunuşun. Sana sarılmayı geçirirken içimde; aklıma geldi.. yağmur gibi yağmışsın üzerime sen. Hoş ve sırılsıklam.. Güneşin tenine değişi, etrafa hep gözlerini kısarak bakardın ya. Taklidini yapardım hayran hayran. Keşke sana değen yağmur tanesi olsaydım. Eriyip gitseydim avuçlarında. Kışın bastığın kar olsaydım mesela. En nihayetinde silinip gidecek olsam da. Tuttuğun kalem, okuduğun şiir, demlediğin çay, sevdiğin film hatta. Bilseydim neyi sevip neyi sevmediğini.. Sadece sevmediğin olarak kendimden eminim. Eminim de.. Neden sevmedin? Zaten güzel sevenler en başında kaybetmeye başlar. Senin için seviyorum hayatı baştan başa.
Senin için afilli sözler söyleyemem belki, ama hissettiririm sevdiğimi. Bu her şeye yeterdir de inandıramadımki hiç kendime seni. Ve fazlasıyla zamanımı aldın, fazlaca bir zaman verdim. Bekledim bekliyorum ama bu böyle de olmuyor pek.
Vazgeçmeyi beceremedim, anılar hala benle çünkü. Seninle çocukluğumuz geçti bir zaman, unutmuş olamazsın öyle değil mi? Yoksa hatırladım de küçüklüğümüzü. Masum yıllar diye üzerine basa basa geçtiğimiz mevsimlerimiz. Yazın sen, kışın sen, varsa da sen, yoksa da. Bu kadar satıra sığdırıyorum madem, unutmak yakışmaz bana. Nerde kaldıysam ordan devam etmek istedim seninle. Gerçi pek mümkün değil artık.. aşk uzanmıyor farklı şehirlere. Nedeni meçhul.. Sanki doğmuyor mu güneş aynı gökyüzüne. Aynı yıldızları saymaya çalışıp, aynı ayın altında uyuyoruz bilmesende. Habersiz olman daha iyi aslında bilerek gitmektense. Yalnız mühim bir aşktan uzak nefes almaktasınız.. Uzaklık diyorum çokta ayrı sayılmayız. Sen ve ben diye ayrı yazılırken adlarımız; Sorun olmuyor yolların uzak olması. Ben senin gökyüzün olmak isterdim. Canın yandığında başını kaldırıp bakacağın. Ben senin yıldızların olmayı isterdim. Karanlıktaki aydınlığın. Ben senin bulutların olmak isterdim. Büyüsen bile onları bişeylere benzetip kıkırdayacağın. Ben senin herşeyin olmak isterdim. Hepte öyle kalacağım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abartma Sandığın Kadar Ölmüyorum
PoezjaÖlüm dile kolaysa; ne zoru ne iki hece? Acılara merhem gibi sürülen şiirlere, Belki sükuta sitem, Belki sevgilere. Ben, satırlara el diyorum. Onlar benim kollarım, ayaklarım, başım, Ve o şiirler benim kalbim. Eğer anlaşılan bir cümleyse, yazılan, ...
