İyi ki varsın diyor,
İşte tam da burada terk ediliyor kadın.
Şiirler dans ediyor kağıt üstünde.
Adam yok.
Sahi,
Elleri boşta kalan insan,
Nasıl olur da tutunur ince dallara?
Uçurum çiçeğini koklayan kadın,
Nasıl geri dönsün yolundan?
Adam gitmiş, kadın bitmiş.
Biz yokuz, koskoca dünyada bir biz yokuz sözleri donmuş dudaklarda.
Seni özlemeyeceğim denmiş.
Ama nokta yok sanki.
Sonu yok bunun.
Hani sarılacak insan varmışta,
O metanet yokmuş gibi.
Üzülme dedi bir başkası,
"-Senin ellerin inmeyecek aşağı.
Ve kolların kalmayacak bir daha boşlukta!
Seni hep seveceğim.
Kapılar olmayacak aramızda..
Kim o dediğin zaman,
Senim diyeceğim.. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abartma Sandığın Kadar Ölmüyorum
PoésieÖlüm dile kolaysa; ne zoru ne iki hece? Acılara merhem gibi sürülen şiirlere, Belki sükuta sitem, Belki sevgilere. Ben, satırlara el diyorum. Onlar benim kollarım, ayaklarım, başım, Ve o şiirler benim kalbim. Eğer anlaşılan bir cümleyse, yazılan, ...
