Bak bir hikaye daha bitiyor.
Gün, perde arkasında;
Yarından emin değilim.
Dün vardın, bugün yoksun.
Gideceğin baştan belliydi.
Hiç üzülmeyen gözlerin;
Sözlerin bi hayli kırıcı.
Varsın olmasın, ne varsın, ne yoksun.
Benden uzakta nefes alan,
Sevmeyi bilmeyen bir adam.
Efendi gibi bir gidiş bırakınca.
Gözyaşları kalıyormuş dünyalar kadar.
Hele bir de umrunda değilsem.
Yaşamak tam da zorlaşıyor burda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abartma Sandığın Kadar Ölmüyorum
PoesíaÖlüm dile kolaysa; ne zoru ne iki hece? Acılara merhem gibi sürülen şiirlere, Belki sükuta sitem, Belki sevgilere. Ben, satırlara el diyorum. Onlar benim kollarım, ayaklarım, başım, Ve o şiirler benim kalbim. Eğer anlaşılan bir cümleyse, yazılan, ...
