Ben hep senin en güzel yanlarını düşünerek daldım uykuya.
Karanlıktan korkardım, senmişsin gibi sarılıp yastığıma.
Ve özür dilerim, hiç olmayan yanım, sevdiğim için fazlaca.
Yar seni neyleyim, yanımda olmadıktan sonra.
Ki bir çok kez uyku tutmayınca, sesler geliyordu düşüncelerimden.
Sesin içime işlemiş, gözlerin benle, kokun desen bambaşka.
Seni neyleyim söyle, sen olmayınca?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abartma Sandığın Kadar Ölmüyorum
PoezjaÖlüm dile kolaysa; ne zoru ne iki hece? Acılara merhem gibi sürülen şiirlere, Belki sükuta sitem, Belki sevgilere. Ben, satırlara el diyorum. Onlar benim kollarım, ayaklarım, başım, Ve o şiirler benim kalbim. Eğer anlaşılan bir cümleyse, yazılan, ...
