Sen, camında yağmur damlaları kalan adam.
Adımların şiir, bastığın yer, ayak izin şiir.
Yağmurları avuçlayansın, rüzgarda savrulan bir tutam saç gibisin.
Dediklerim gibi duymalısın, duymak istediğin gibi değil.
....
Sen, aşkı sahiplenip yol yordam bilmeyen adam.
Sessizce çıkıp gidiniz hayatımdan.
Hayır anlamamışsın ölmüyorum, ölmüyorum sandığın kadar.
Ya bir kez yol göster, ya kal ölene kadar.
....
Durmadan koştum sana, dizeler bile aşık olduğunda.
Gitmeni isterimki, açacak çok şemsiyemiz var.
Aynı şehrin aynı yağmurlarında.
Bilmeni isterimki, bilmediğin şeyler var.
....
Sokaklarım yalnız, beyazlar iniyor ağaçlara.
Hayır, kuşlar zehirlenmesin, onlara zarar vermeyin.
Aşk sensin diye tekrar edendim bir zamanlar.
Olmamanı sığdıramıyorum hiç bir mezara.
....
Olmaz albay olmaz, giderek kaybedensin.
Sen gidince yollar bitiyor, nasıl geri dönersin?
Yerine koyamıyorum boşluğu, ihaneti.
Gitmiştin ya hani uzaklara, nasıl gel deseydim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abartma Sandığın Kadar Ölmüyorum
PoezjaÖlüm dile kolaysa; ne zoru ne iki hece? Acılara merhem gibi sürülen şiirlere, Belki sükuta sitem, Belki sevgilere. Ben, satırlara el diyorum. Onlar benim kollarım, ayaklarım, başım, Ve o şiirler benim kalbim. Eğer anlaşılan bir cümleyse, yazılan, ...
