Goodbye my friend ft Shawn Mendes (voltooid)

Hoofdstuk 32

Pov Autumn

Ik word wakker met een zwaar gevoel in mijn maag. Vandaag gaan de stekkers  eruit. Met het zware gevoel in mijn maag, sta ik op. Ik maak me klaar en probeer wat te eten. Wat helemaal niet lukt. Ik krijg geen hap door mijn keel. Ik geef het op en pak een glas water. Met trillende vingers drink ik het leeg.

Liky komt de keuken in lopen. Haar ogen zijn rood en zo te zien heeft ze geen oog dicht gedaan vannacht. 'Goeiemorgen.' zegt ze zacht. 'Morgen.' piep ik. 'Ik ben zo bang Tum.' zegt ze. 'Ik ook.' piep ik.

Stil loop ik naar de slaapkamer en doe daar mijn schoenen aan. Langzaam sta ik op en loop weer naar de kamer waar de rest van de groep al op me wacht. Stilletjes lopen we naar het ziekenhuis. Ik kan de weg naar zijn kamer wel dromen.

Ik leg mijn hand op de klink en laat hem rusten. 'Toe maar.' zegt Jason en slaat zijn arm om me heen. 'Ik ben bang.' mompel ik. 'Rustig maar ik ben bij je.' zegt Jason. Hij legt zijn hand over die van mij en samen open we de deur. Shawn ligt nog steeds vredig in zijn bed. Ik knipper mijn tranen weg en loop naar het bed. 'Het is tijd om afscheid te nemen.' mompel ik en pak zijn hand. 'Ik wil je niet kwijt Shawn. Open gewoon je ogen. Je bent nog te jong om te sterven. Alsjeblieft Shawn open je ogen. Ik smeek het je. Ik ben bij je. Alles komt goed. Geloof er maar in.' huil ik. Ik voel Shawn even in mijn hand knijpen. Dat deed hij wel vaker de laatste tijd. De dokters zeiden dat het niks betekende.

Ik buig voor over en druk een kus op zijn lippen. Langzaam voel ik hem terug zoenen. Verward trek ik terug. Ik kijk naar een dokter die ook verbaasd staat te kijken. Langzaam opent Shawn zijn ogen. Tranen van geluk beginnen te stromen. Shawn zegt niks maar glimlacht alleen naar me. Een schok van geluk gaat door me heen. Hij heeft het gehaald. Het is een wonder.

De dokters vragen of we naar de gang willen gaan zodat hun Shawn kunnen onderzoeken. We lopen met z'n alle naar buiten. Lily en ik knuffelen elkaar. 'Hij heeft het gered.' mompelt ze. 'Ja. Ik heb erin geloofd.' zeg ik terug.

Na ander half uur mogen we bij Shawn maar wel een voor een. Lily ging eerst want ze heeft Shawn veel te vertellen. Als tweede ga ik. Ik loop weer naar binnen en ga naast zijn bed zitten. Hij ziet er nog wel zwak uit. 'Hey.' weet hij uit te brengen. 'Hey.' zeg ik en bijt op mijn lip om mijn tranen in te houden. 'Shawn ik hou van je.' zeg ik en de tranen beginnen te stromen. Shawn brengt zijn hand naar mijn wang en veegt een traan weg. 'Niet huilen. Ik ben bij je. Het komt allemaal goed.' zegt hij zwak. Hij klopt voorzichtig op het bed als teken dat ik bij hem moet gaan zitten. Ik doe dat en leg mijn hoofd op zijn borst.

'I'll never say goodbye my friend again. I promise.'

Het laatste hoofdstuk. Ik hoop dat jullie het leuk vonden❤️☺️

XxAyella❤️