2.6

541 43 24
                                        

Yol boyu Bendis konuşmadı, tekrar uykuya daldı ve bende onu izledim. Özlediğim yüzünü saatlerce inceledim. Uykusunda kaşlarını çatıyordu ve bu gülümsememi sağlıyordu.

Grubun yarısı uyuyordu, Thomas düşünceleriyle savaşır halde dışarı bakıyordu. Nate, Sonya ve Aris, Harriet ile ilgileniyorlardı. Jorge ön koltukta Vince'e eşlik ediyordu. Bahse varım Bendis burada olduğu için sevinemiyordur bile. Aklı hala Brenda da.

Brenda'yı, Bendis'e nasıl anlatacağımı düşünmüyor değildim, içim içimi yiyordu. Ama içimde bir yerlerde verdiğim sözü tuttuğum için mutluydum, onun da gördüğünü biliyordum.

Bendis'i izlerken çabucak geçen saatler bizi sonunda Güvenli Bölge adı verilen yere getirmişti. Kayaç yavaşça indi ve kapı açıldı. Dışarısı sahil gibi bir yerdi. Cennete benziyordu.

Bendis'i uyandırıp elinden tuttum. "Geldik bücür."

Uyku sersemi halinde uyandı ve uzattığım elimi tuttu. Kayaç'dan inip yumuşak kumlara ayak bastık. O, ne olduğunu anlamayan bir şekilde etrafa bakarken onu kıyıya getirdim. Kumlara oturdum ama o oturmadı. Elimi hala tutuyordu ama garipçe yüzüme bakıyordu.

"Otursana Ben." dedim gülümseyerek.

Garip bir yüz ifadesiyle yanıma oturdu. Bu benide germişti.

"Anlamıyorum." dedi.

Haftalardır ondan ilk sözcüktü bu.

Derin bir nefes alıp ona anlatmaya başladım. "Sen vurulduktan sonra seni bir Kayaç'a sürükleyip götürdüler, ne lanetler çevirdiklerini bilmiyorum ama sana bir şeyler yapmışl-"

"Bekle, vurulmak mı?" dedi ve geriledi.

"Hatırlamıyor musun?" dedim kekeleyerek.

"Hayır. Tek hatırladığım ismimin Bendis olması."

Sürpriz.

Ava'nın bahsettiği sürpriz buydu.

Belki bana asırlar gelen bir iki dakika boyunca afallamış bir şekilde kalmıştım.

"Üzgünüm." dedi aniden cılızca. Hafızası silinmiş olabilirdi ama o hala aynı Bendis'di.

Belki eski Newt olsaydı sinirlenirdi, bağırırdı ya da sessizliğe bürünüp günlerce sessizliğini korurdu.

Ama artık öyle değildim.

Durumu kabullenmekten başka çârem de yoktu.

"Ben Newt." dedim gülümseyerek.

Belki de bu, daha iyi bir başlangıç olabilirdi.

"Ben Bendis, ama bunu biliyorsun zaten." dedi gülerek. Ben de güldüm. Birbirimize dakikalarca gülümseyerek baktık.

~
s o n?

lost minds • tst Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin