13

11 0 0
                                    

Er loopt een groepje tieners langs, iets jonger dan ik misschien. Ik probeer weer zo nonchalant als vroeger voor te komen, net als vroeger. Vroeger, voor dat hét gebeurde. Ik slik als ze langs me lopen, en ik voel hun blikken in mijn rug prikken. Het liefst wil ik gaan rennen, gaan huilen, maar dapper houd ik me in.

Dan, na wat een eeuwigheid leek, zie ik de supermarkt. Als een soort thuishaven staat hij daar.

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu