88

7 0 0
                                    

Ik slik langzaam. Mentaal bereid ik me voor op het ergste. Dan richt ik me weer op mijn vader.

'We.. nou ja, het is een jaar geleden dat..'

Mijn moeder begint, maar ik zie al gelijk dat ze het heel moeilijk heeft. Er valt een pijnlijke, zware stilte.
Mijn vader neemt het over voordat het ongemakkelijk word. De spanning is om te snijden. Nogmaals slik ik.

'Mama en ik hebben besloten dat.. je.. je moet je leven weer oppakken.. en..'

Hij wacht even, en ik heb al een donkerbruin, nee eerder zwart vermoeden waar hij heen wil. Boze gevoelens komen opzetten, mijn spieren spannen zich aan. Ik wil mijn handen voor mijn oren leggen, ik wil schreeuwen dat hij het niet moet zeggen. Maar ik push mezelf om het aan te horen.

'Laura. Je moet weer naar school, lieverd.'

Moet weer naar school.

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu