28

12 0 0
                                    

Uitgeput, met een bonkend hoofd, kom ik thuis. In de achtertuin blijf ik even staan om uit te hijgen en het zweet af te vegen. Mijn ouders eh broertje mogen absoluut niet weten wat er is gebeurd. Waarom weet ik ook niet, misschien wil ik gewoon trots zijn op wat ik heb gedaan en niet met een schaduw van wat er is gebeurd. Maar ik sta nog te trillen op mijn benen.
Het leek allemaal zo echt.

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu