77

11 0 0
                                    

Daar rijden we dan, nouja, hij rijd. Ik zit. Achterop. Bij hem!
Een week geleden zat ik nog depressief op mijn kamer en nu zit ik bij een vreemde jongen achterop! Met mijn handen hou ik zuinigjes vast.

Hij is eigenlijk nog maar een vreemde. Ik weet zijn naam niet eens.. Opeens moet ik lachen. Onder mijn handen voel ik hem even verstijven. Maar dan ontspant hij weer. 'Wat is er?'
Vraagt hij verontwaardigd en verlegen tegelijk.

'Ik kwam er net achter dat jij mijn naam wel weet, maar andersom niet..'

Zeg ik verlegen en zacht.

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu