Na nog vijf minuten hobbelen over het ongelijke pad stopt Bram eindelijk. Telkens als ik nu aan zijn naam denk, komt er heel, heel even een fijn gevoel in mijn maag.
'Zo madame.. stap maar af!'
Ik stap af en wrijf over mijn pijnlijke achterwerk. Hij moet erom grinniken.
'Had madame liever een kussentje gehad?'
Ik rol met mijn ogen.
'Als meneer dat had gehad zou ik het inderdaad wel fijn vinden.'
Zeg ik terwijl hij zijn fiets in één van de fietsrekken zet die daar voor de wandelaars zijn neergezet.
'Sorry madame, is er iets waarmee ik het goed kan maken?'
JE LEEST
Remember
Fiksi Remaja(VOLTOOID) Al een jaar zit Laura thuis. Een jaar, zonder ook maar één stap op de straat te zetten. Dan komt er op een wel heel bijzondere manier een persoon in haar leven. Een persoon, die met een ogenblik haar leven verandert. All rights to me® Co...
