93

7 0 0
                                    



Net als de man, waarschijnlijk zijn vader, iets wil zeggen, komt Bram de gang ingelopen.
Zijn ogen worden groter als hij mij ziet.

'Laura!'
Roept hij verbijsterd. Hij laat geschrokken zijn ogen over me heen glijden.

Ik besef me nu pas dat ik al die tijd al heb staan rillen.
Hij pakt mijn ijskoude, natte pols en trekt me naar binnen. Bijna wil hij me omhelzen, maar hij houd zich duidelijk in. Voorzichtig kijk ik op naar zijn vader. Die staat alles met opgetrokken wenkbrauwen te bekijken, alsof hij dit niet gewend is van zijn zoon.

'Laura.. w-wat is er gebeurd?'

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu