73

7 0 0
                                    

Ik verstijf bij die woorden. Ten eerste eerste, hoe weet hij mijn naam? En ten tweede, waarom voel ik me ook echt veilig bij hem? En dat is trouwens niet het enige wat ik voel, ik voel ook een sterk, nieuw gevoel door heel mijn lichaam stromen. Heel voorzichtig, bijna langzaam richt ik me naar hem op. Twee prachtige blauwe ogen staren me vertrouwd aan. Ik knipper even en slik de plotselinge droogte in mijn keel weg.

Ik laat mijn blik over hem heen glijden, donkerblond in model gebracht haar, felblauwe ogen, rechte neus, en volle lippen. Opeens komt daar een jongensachtige grijns op. Ik frons even en kijk hem verbaasd aan. Welke reden heeft hij om te glimlachen?
Het maakt me in iedergeval alleen maar verlegen.

'En? Bevalt mijn hoofd je?'
Zegt hij dan terwijl hij ondeugend één wenkbrauw optrekt.

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu