95

10 0 0
                                    



Bram verstrakt zijn greep om me heen. Ik voel zijn armspieren tegen mijn rug en armen aan.
De ouders van Bram verlaten de woonkamer. Nu zijn we nog alleen, en dat vind ik eigenlijk wel fijn.

'Ze snappen niet dat ik bij jou wil blijven.. Ik wil je niet kwijt oké..' fluister ik tegen Bram.

Zijn wangen kleuren heel lichtroze en zijn ogen lichten op. Het ziet er heel schattig uit, en als mijn hart kon springen had het nu een gat in de lucht gesprongen.

'Dat hoeft ook niet..'

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu