24

8 0 0
                                    

Vanuit mijn gehurkte houding probeer ik wankelend te gaan staan. Ik kijk verbijsterd om me heen, en zie dat iedereen in een straal van ongeveer twintig meter me bekijkt. Dan kijk ik hulpeloos naar de jongen. Het diepe medelijden staat in zijn adembenemende ogen. Dan breek ik. Midden op straat begin ik onbedaarlijk te huilen. Met lange, gierende uithalen, heel mijn lichaam schokt.

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu