89

5 0 0
                                    

De woorden snijden als messen in mijn hart. Ik hap naar adem. Diep gekwetst kijk ik mijn ouders aan, tranen springen in mijn ogen.

'We hebben al met een school gepraat.. en.. ze weten van je situatie dus..'

Gaat mijn vader verder. Maar ik sta op en onderbreek hem zo fel als de bliksem in dit stormachtige weer.

'Jullie hebben wát?'
Schreeuw ik ze toe.

Ik zie ze schrikken, en aanstalten maken om me te kalmeren.

Ik begin te rillen van woede en verdriet. Nee.. dit gaat helemaal de verkeerde kant op. Mijn moeder staat ook op en loopt naar me toe om me te troosten.

'Raak me niet aan.'
Beveel ik haar beverig.
Ik kijk haar en mijn vader vol angst en verraden aan.

'Hoe kónden jullie..'

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu