2

19 0 0
                                    

Ik knipper met mijn ogen, en kijk voorzichtig door de waas van tranen.

'Rustig maar liefje. We proberen het morgen weer.'

Haar stem is liefdevol, maar beslist. Ik móét en zál die boodschappen voor haar doen. Oftewel, ik móét en zál de straat opmoeten. Alleen, zonder beschermende mensen om me heen. Een koude rilling trekt over mijn rug.

RememberWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu