TÂRUMAR (DÜZENLENİYOR-KİTAP OLACAK)

~16~ Gerçekler gün yüzüne çıkıyor.

" Bunu başta bende anlamamıştım ama sanırım İngilterede kaldığım yetiştirme yurdundan bulmuş, araştırdım onu, eli kolu baya uzun biri yani benim geçmişimi öğrenmesi pekte zor olmasa gerek. "

" Evet doğru, Hakan'ın baya geniş bir çevresi var. "

" Neden cümlelerimizi değmeyen biri için israf ediyoruz ki? Boşver denizkızı unut gitsin, o gün hiç yaşanmadı var say. "

" Ben üç yılımı hiç yaşanmamış var saydım deli oğlan, senin için... "

" Benim için derken? "

Ellerini Ceyhun'un yüz hatlarında gezdirdi bir süre, gözlerinin en koyu yeşiline kenetledi gözlerini, bu gözler huzur bulduğu tek mevsimdi, elini dolaştırdığı yüz hatları kendini bulduğu tek coğrafyaydı. Konuşacaktı ama cesaret edemiyordu.

" Neyse. " Dedi ellerini Ceyhun'un yanaklarından çekerken arkasını döndü, eve gidecekti.

Ceyhun kollarından tutup gitmesine engel olarak sordu
" Denizkızı cevap ver, neden cevap vermemek için kaçıyorsun benden? "

" Kaçmıyorum. "

" Şimdi arkasını dönüp giden sen değilmiydin? "

Konuşmak için zorladı kendini "Hayır, umutlarımdı... "

" Anlamıyorum denizkızı. "

" Boşver. "

Ceyhun'un sorularına cevap vermemek için sık adımlarla girdi eve. Deniz koltuğa oturmuş sesini sonuna kadar açtığı haberleri seyrediyordu.

" Nasıl oldun kuzum? "

Bir kaç saniye cevap bekledi, Deniz gözlerini televizyondan ayırmıyordu, cevap vermek yerine televizyonun sesini yükseltti.

Kendine böyle bir kaçış yolu tasarlamıştı ama Çağla'nın olduğu yerde bu pekte yeterli olacak gibi değildi. Çağla kumandayı kaldırıp televizyonu kapatırken ekledi
" Nasılsın? "

" Bilmiyorum. "

" Neden? "

" Midemde uçuşan kelebeklere inat, kalbimde mezarlar var. "

" Mezar derken? "

" Gidenlerin ardından hazırladığım, düzenli olarak gözyaşlarımla suladığım, umut çiçeklerini ektiğim mezarlar. "

" Baban geri döndü farkındasın değil mi? "

" Keşke dönmeseydi. "

" Anlamadım, neden? "

" Bilmiyorum, bildiğim tek şey aklım ve kalbim arasında verdiğim savaşların içinde kaybolduğum. "

" Ona alışacaksın merak etme kuzum. "

" Sanırım sorun tam olarak bu. Ben insanlara alışmak istemiyorum, alıştığım herkes teker teker gidiyor Çağla. Ben babam tarafından ikinci bir terk edilişi kaldıramam. "

Elindeki kahve fincanının sıcaklığına rağmen sıkıca tutan Ceyhun konuştu bu defa
" Mahir amca seni bir daha asla terk etmeyecek. "

" Sen hiç konuşma bence Ceyhun, babamı tanıdığın hâlde bunu benden sakladın! Bunu neden yaptın acı çekiyor olmam hoşunamı gidiyordu? "

" Baban kabul etmedi Deniz, defalarca söyledim ona geri gelmesini. "

" O da haklı, geri gelmeye değecek biri yok sonuçta. "

" Sürekli birilerini suçlamayı bırak Deniz. Baban mecburdu! "

" Neyin mecburiyeti? Hangi sebep yeterli bizi bırakıp gitmesi için. "