Supernatural (BEZIG MET HERSCHRIJVEN)

*3*

Ik strompel ook naar McLellan toe die me een boze blik geeft omdat ik te traag beweeg .

'Jij hebt écht iets tegen mij hè?' Grom ik tegen hem.

'Ik kan niet alle leerlingen mogen.' Zegt hij gemeen terug. Hij geeft Gavin een bundeltje en zegt welke kant we op moeten.

'Dus... Gavin is je naam?' Sexy mysterieuze jongen- of dus eigenlijk Gavin knikt.

'Ben je blij dat je het nu eindelijk weet?' Ik haal mijn schouders op.

'Ik had eigenlijk gedacht dat je een super domme en rare naam zou hebben en je hem niet wou zeggen omdat je je ervoor schaamde.'

'Ik wou je gewoon irriteren door hem niet te vertellen.' Grijnst hij.

'Dat is gelukt.' mompel ik.

'Heb je een pen?' Vraagt hij.

'In het voorzakje van mijn rugzak.'

'Luierik.' Ik draai me met mijn rug naar hem zodat hij de pen kan pakken. 'Wat is dit?'
Ik kijk naar Patch die een van de twee condooms vast heeft. Ik vervloek mezelf dat ik ze in het voorzakje heb gestoken

'Condooms. Dat ken je toch wel?' Vraag ik zo luchtig mogelijk.

'Ja, maar waarom heb je dat bij?'

'Voor mijn broer. Ik moet hem die straks geven. Hij dreigde ermee mijn dagboek voor te lezen aan de school.'

'Ik zou wel eens willen weten wat er in je dagboek staat.' Ik rol met mijn ogen.

'Heb je lekker geslapen?' Hij sluit het voorzakje weer en gaat op een grote steen zitten. Ik ga naast hem zitten en kijk wat hij schrijf. Hij heeft een best mooi handschrift voor een jongen.

'Je vraagt of ik lekker heb geslapen?'

'Dat heb je goed gehoord, mijn engeltje.'

'Eh.. ja, ik heb lekker geslapen.'

'Heb je mooi gedroomd?' Ik kijk naar zijn gezicht. Langs de zijkant kan ik zien dat hij aan het grijnzen is.

'Wat bedoel je?' Vraag ik.

'Wat heb je gedroomd?'

'Dat weet ik niet meer.' Lieg ik.
Hij draait zijn gezicht naar me toe.

'Heb je het koud?' 'Hoe weet jij dat?'
'Ik weet veel, mijn engeltje.'
Hoor ik, maar ik zie zijn mond niet bewegen.

'Hoe kan jij dat?' Vraag ik verbaasd.

'Wat? Ik doe niks.'

'Jij zei- ik hoorde-' 'Wat hoorde je?' Ik frons. 'Niks. Laat maar.'

'Ben je zeker?' Ik knik zachtjes. Hoe weet hij dat ik in mijn droom zei dat ik het koud had? Of was dat niet zo bedoelt?

'Gaan we verder wandelen?' Hoor ik zijn stem weer in mijn hoofd.

'Stop daarmee!' Roep ik.
Hij gooit zijn handen in de lucht.

'Ik doe niks.' 'Wel!' 'Rustig blijven, engeltje.' 'Ik bén je engeltje niet!'
Ik probeer hem van de steen af te duwen maar hij pakt mijn polsen vast en maakt een beweging waardoor ik op mijn rug op de grond kom te liggen. Hij kijkt me geamusseerd aan terwijl hij rechtstaat en zijn zwarte rugzak over zijn schouder gooit.

'Dat is niet aardig.' Mopper ik.

'Sorry, engeltje.' Hij pakt mijn handen vast en trekt me recht. Zijn aanrakingen laten tintelingen op mijn huid achter.

Ik veeg de bladeren van mijn broek af terwijl Patch de bladeren van mijn trui afklopt.

'Naar waar moeten we?' Vraag ik.
'Naar het zuiden.' Antwoord hij.
'En waar is het zuiden?' Hij krabt aan zijn hoofd en kijkt rond.
'Rechtdoor.' Zegt hij na een tijdje.
'Hoe weet jij dat nu?'
'Richtingsgevoel.' Hij begint met wandelen. Ik gooi mijn rugzak over mijn schouder en volg Patch.