Supernatural (BEZIG MET HERSCHRIJVEN)

*6*

*smut*

Na een lange dag ben ik eindelijk thuis. Ons huis staat met twee andere huizen in een gebied omringd door bos. De huizen staan een paar vijftig meter van elkaar vandaan.
Dat van ons is het mooiste, vind ik.
Witte bakstenen en de rest vanbuiten is grijsachtig. De veranda is van oud hout dat nogal hard kraakt als je er op loopt maar dat maakt het speciaal.

Binnen drop ik mijn rugzak ergens terwijl ik de trap oploop.

In mijn kamer loop ik direct naar de inloopkast waar in de muur een schuifdeurtje van 50cm op 50cm zit.
Ik schuif het open en tot mijn geluk ligt mijn dagboek er nog steeds.

Ik heb de condooms dinsdag in Nash' kluisje gestopt maar toch vertrouw ik het nog steeds niet.

Ik sluit het deurtje weer en pak een zwarte joggingbroek, ondergoed, een grijs topje en een zwarte vest.

Terwijl dat ik een liedje neurie huppel ik naar de badkamer.
Ik leg mijn kleren op de lavabo, samen met een handdoek en zet de douche aan.

Ik doe mijn haar in een knot zodat het niet nat wordt.

Ik trek mijn schoenen en kleren uit en spring in de douche. Dit had ik nodig.
Een lekker warme douche na een vermoeiende dag.
Ik zeep mijn lichaam in en spoel het direct weer af. Ik blijf nog een tijdje onder de douche staan totdat ik er genoeg van krijg.

Ik zet de douche af en grijp naar mijn handdoek die ik om mijn lichaam sla.
Bibberend droog ik me af en kleed ik me aan. Ik kam mijn haar en laat het los hangen waarna ik de badkamer verlaat.

In het hele huis is het vreselijk koud dus in mijn kamer en de woonkamer zet ik de verwarming aan.
Ik zet ook de tv aan en ga naar Netflix en zet een aflevering van Teenwolf op.

Ik loop snel naar de keuken, maak een warme kop chocomelk en ga weer naar de woonkamer.
Ik zet de chocomelk op de salontafel en ga in de zetel zitten.
Net op dat moment gaat de bel.

Grommend sta ik recht.
Terwijl dat ik naar de deur loop blijf ik naar de tv kijken. Ik ben een klein beetje verslaafd. En als Dylan O'Brien in beeld komt móét ik dat zien.

Omdat ik nog steeds naar de tv probeer te kijken open ik de deur heel traag.

'Ik heb iets van je.' Door die stem gewoon maar te horen heb ik al zin om de deur te sluiten.
Ik draai me om naar Patch.

'Wat?' Vraag ik bot.
Hij houd iets goud in zijn hand.
Mijn ogen worden groot.
Hij heeft het kettinkje van mijn oma vast. 'Waar heb je die gevonden?' Vraag ik. Zonder te antwoorden loop hij voorbij me naar binnen en gaat naar de woonkamer.

Ik sluit de deur en ga ook naar de woonkamer. Hij zit in de zetel maar ik blijf rechtstaan.

'Waar heb je mijn ketting gevonden?' Vraag ik opnieuw.

'Nadat ik je uit het water vistte op het uitstapje viel hij van je nek. Je liep weg en ik zag hem in het gras liggen.'

'Waarom gaf je hem dan gewoon niet in de bus? Of op school?' Hij haalt zijn schouders op.

'Geen zin denk ik.'

'Mag ik?' Vraag ik terwijl ik mijn hand uitsteek. Hij staat recht en komt achter me staan.

'Doe je haar omhoog.' Zegt hij. Ik doe wat hij zegt en hij doet de ketting bij me aan.

Ik laat mijn haar zachtjes terug over mijn schouders vallen.
Eén van zijn handen gaat van mijn nek over mijn rug en blijft op mijn heup liggen. Hij trekt me dichter tegen zich en haalt met zijn andere hand mijn haar uit mijn nek.