Supernatural (BEZIG MET HERSCHRIJVEN)

1 (bezig met herschrijven)

Derry, Noord-Ierland.
Nadat ik mijn ogen heb geopend, kijk ik kort mijn slaapkamer rond. De lucht buiten is nog donker dus ik besluit om mijn ogen nog eventjes te sluiten. Waarschijnlijk ben ik weereens een halfuurtje voor de wekker wakker geworden, dat gebeurt wel vaker.

Maar tegendeel word al snel bewezen wanneer nog geen vijf seconden later het gezang van Britney Spears door mijn kamer luid. Met een plof beland mijn hand op het uit-knopje van de wekker en nog half slapend stap ik uit bed.

Een douche is niet nodig, die heb ik gisteravond al genomen dus trek ik de kleren die ik had klaargelegd aan: een grijze geruite tailoring broek met daarop een donkerblauw shirt en vans.

In de badkamer poets ik mijn tanden en kam mijn haren. Make-up doe ik niet op, ik vind niet dat ik het nodig heb en eerlijk gezegd ben ik gewoon te lui.

Op de trap naar beneden komt de heerlijke geur van pannenkoeken me tegemoed waarop mijn buik al meteen begint te grommen. Niets zo goed als pannenkoeken voor ontbijt.

'Goedemorgen lieverd.' Zegt mama met een brede glimlach wanneer ik de keuken binnenloop.

'Goeiemorgen mam. Ruikt lekker.' Complimenteer ik haar, wetend dat ze dat altijd leuk vind.

'Ik hoop dat ze ook werkelijk lekker zijn.'

Ik neem plaats over papa aan tafel en schenk alvast wat fruitsap in. 'Lekker geslapen?' vraagt hij terwijl hij me over zijn krant aankijkt.

Ik haal mijn schouders op, 'Gaat wel. De regen maakte nogal veel lawaai.' Vertel ik waarop papa zijn hoofd knikt.

'Ik heb er ook een tijdje van wakker gelegen.'

'Ik heb er geen last van gehad.' Mompelt mama terwijl ze het bord met pannenkoeken op tafel zet.

Ik neem er zoals altijd twee van de stapel waarna ik ze allebei met chocopasta besmeer. De ene eet ik op maar de andere wikkel ik snel in zilverpapier zodat ik hem in de auto aan mijn beste vriendin kan geven.
Het is bij hen thuis nogal druk met al haar broers en zussen dus er word nooit voor ontbijt gezorgd.

'Wanneer komt Ava-Leah je oppikken?' vraagt mama nippend aan haar koffie.

Ik schud mijn hoofd, 'Ik pik haar op. Ava-Leah haar auto is kapot dus ik moet nu vertrekken.' Leg ik uit.

'Oké is goed. Ik ga vanavond met een paar vriendinnen op restaurant en zoals je weet moet je vader voor drie dagen naar Mullingar voor een vergadering.'

'Weet ik.' Ik gaf hen allebei een kus op hun wang.

'Niet te laat opblijven, Marley.' Waarschuwde mama me.

'Nee hoor.'
Het is ook niet dat ik plannen heb- wacht even. Davin's verjaardagsfeestje. Helemaal vergeten!

'Mam, Davin geeft vanavond zijn verjaardagsfeestje.' vertel ik haar.

'Op een doordeweekse dag?' vraagt ze verbaasd waarna ze naar papa kijkt. Hij haalt zijn schouders op.

'Ik zal met hem praten.' mompelt hij.

Mama rolde haar ogen, 'Je laat te veel toe aan je kinderen.' Dan keert ze zich naar mij toe, 'Je mag gaan op voorwaarde dat je niet te laat naar huis komt en je tegen Davin zegt dat hij één van de dagen eens naar huis moet komen. Het is niet goed voor hem om alleen in dat grote huis te zitten nu zijn moeder er niet is.'

'Oké, maar ik moet nu vertrekken.' Mama zegt nog iets over een leuke eerste schooldag te hebben maar ik reageer er niet op.

Niet veel later zit ik in de auto onderweg naar Ava-Leah, mijn hartsvriendin al sinds we in de wieg lagen.