Supernatural (BEZIG MET HERSCHRIJVEN)

*23*

'Dus... hoe gaat het tussen jou en Patch?' Vraagt Jack waarop ik hem raar aankijk.

'Goed, denk ik.'

'Hoezo denk je?'

'Alles gaat wel goed tussen ons, maar hij is vaak weg voor afspraakjes.'

'Afspraakjes? En weet je met wie?'
Ik schud mijn hoofd.

'Waarom is je broer er eigenlijk niet bij?'

'Omdat hij is aangevallen daarstraks. Hij ligt nu kreupel in zijn bed.'

'Aangevallen? Door wie?'

'Hij zegt twee jongens. Eén van hen had rosse haren en twee littekens op zijn gezicht. Patch weet niet wie het zijn en ik geloof hem.'

'Dan is hij nog een betere acteur dan ik dacht.' Lacht Jack, ik kijk hem vragend aan.

'Die jongen die je net beschreef heet Damiën. Het is een gevallen engel en een vriend van Patch. Ik weet dat hij het is door de twee littekens waarvan je zei dat hij die heeft.'

'Een vriend van Patch?'

'Ja. Ik heb je al vaker gezegd dat Patch niet altijd de beste bedoelingen heeft met alles. Hij was heel gevaarlijk en ging met gevaarlijke gevallen engels om.'

'Echt?'

'Ja... ik heb hem horen praten...' mompelt hij dan.

'Waarover?'

'Ik... ik weet niet of ik het je wel moet vertellen. Je zult me toch niet geloven.'

'Jack, vertel het me. Nú.' Zeg ik streng en hij zucht als overgave.

'Ik hoorde hem met Damiën praten in het steegje naast de Super.
Ze hadden het erover een paar mensen te vermoorden.
Ik heb de namen Robert en Lilian gehoord, alleen heb ik geen idee wie dat zijn. Ze hadden het ook over je broer.'

Mijn ogen worden groot.
'Robert en Lilian... dat- dat zijn mijn ouders,' breng ik zachtjes uit.

'Ik zeg het je nog eens Emily;
Je móet Patch vermoorden, anders gaat hij je familie iets aandoen.'

'Dat heb je al zo vaak gezegd, maar ik kán hem niet vermoorden, ik hou van hem.'

'Dat weet ik, maar als jij hem niet vermoord gaat hij vele anderen vermoorden met zijn vrienden, mensen die je niet kent maar ook je vrienden en familie.
Het móet. En hij gaat natuurlijk niet helemaal dood, gewoon naar de hel waar hij kan boeten voor wat hij allemaal heeft gedaan of wou doen.'

De gedachte aan Patch te moeten vermoorden maakt me misselijk en breekt mijn hart maar er borrelt een kwaad gevoel in me op en voordat ik het weet knik ik.

Hiermee verras ik Jack én mezelf.

Ik hou van Patch, maar ik zou alles doen om mijn familie te beschermen ook als ik daarvoor iemand moet vermoorden, zelfs Patch.

~*~

De volgende ochtend word ik met een misselijk gevoel wakker.
Het liefst zou ik overgeven maar het komt niet. Vast omdat ik dat de laatste tijd al zo vaak heb gedaan.

Nadat ik gedoucht heb, doe ik de rest wat ik in de badkamer moet doen en loop dan weer mijn kamer in om kleren aan te trekken.
Mijn haar doe ik nog snel in een paardenstaart en nadat ik mijn laarsjes aanheb, pak ik mijn gsm en rugzak en loop naar beneden.

Net als ik beneden ben gaat de bel.

'Ola meissie.' Zegt Esmee opgewekt als ik de deur opentrek.

Ik knik en volg haar naar haar auto.
'Emily, sorry dat ik het zeg maar je bent wel wat verdikt rond je buik.' Zegt ze en ik zucht.

'Weet ik. Vast omdat ik vorige week heel de tijd in bed heb gelegen maar dat gaat er wel weer af als ik weer ga hardlopen in het bos.'

'Dan zou ik als ik jou was, Patch waarschuwen zodat hij daar weer niet als een gek gaat rondlopen en je weer niet tegen een boom smackt.'

Bij Patch' naam gaat er een steek door me heen.

Ik kan mezelf niet geloven, maar het moet wel. Ik wil niet dat er iets gebeurt met mijn familie.
En door de dingen die ik en Jack weten moet het wel waar zijn wat hij van plan is met zijn vrienden.

Ik heb hem de afgelopen dagen genegeerd en als hij aanbelde, de deur niet opengedaan.
Ook had ik mijn ramen en gordijnen dichtgedaan want met Patch weet je maar nooit.

...

De dag vliegt voorbij, net als de volgende twee dagen dus al snel is het vrijdag als de laatste bel van school gaat.

Ik sta bij mijn kluisje op Jack te wachten. Terwijl speel ik met een draadje van mijn bordeaux trui.

'Kom je?' Door Jack's stem kijk ik geschrokken op.

'Slecht geweten?' Grijnst hij waarop ik mijn ogen rol.

Je moest eens weten...

...

'Wat doen we hier?' Vraag ik aan Jack als we bij een verlaten gebouw aankomen.

'Dat zul je zo wel zien.' Zegt hij waarna hij mijn hand vastpakt en me meetrekt. Ik zeg er maar niks van.

Gelukkig heb ik mijn witte sneakers aan want anders zou ik Jack niet kunnen bijhouden, nu zelfs amper.

Hijgend kom ik vijftien verdiepen later aan voor een deur.
De lift was kapot dus moesten we met de trap en Jack wou me niet dragen.

'Jack, wat doen we hier?' Vraag ik nog eens.

'Wel, je wou Patch toch vermoorden, ik heb het je al iets makkelijker gemaakt.' Antwoordt hij waarna hij de deur opendoet en een oud appartement tevoorschijn komt.

Het lijkt eigenlijk niet meer op een appartement.
De muren zijn zwart/grijs van waarschijnlijk een brand die hier ooit was geweest, de ramen zijn helemaal kapot of zijn dichtgemaakt met houten planken en de meeste deuren hangen los.

Jack leid me naar de woonkamer.

Natuurlijk werkt het licht ook niet maar door het beetje licht dat door een raam naar binnen schijnt kan ik van vijf meter afstand zien dat er iemand vastgebonden op een stoel zit.

Patch kijkt me even geschrokken aan als ik hem.

'Engeltje? Wat gebeurt er?'