Supernatural (BEZIG MET HERSCHRIJVEN)

*4*

Ondanks wat ik net zei voel ik een zachte druk op mijn lippen...

Ik duw hem aan zijn schouders naar achter. 'Niet. Doen.' Zeg ik streng.
Hij grijnst en brengt zijn lippen naar mijn oor.

'Ik krijg altijd wat ik wil.' Fluistert hij wat me doet huiveren.

'Wat wil je dan?' Kan ik uitbrengen.

'Dat kom je nog wel te weten.' Hij bijt op mijn oorlel en zegt: 'Maar ik kan je al wel vertellen dat jij één van de dingen bent die ik wil.'

Oké! Ik vind hem definitief eng!

Ik duw hem weg en sta op van zijn schoot. Ik pak mijn gsm en kijk hoelaat het is. 14.03, de tijd gaat snel.

'Binnen een uur moeten we weer verzamelen.' Mompel ik waarna ik de rest van mijn eten wegstop in mijn rugzak en hem over mijn schouder gooi. Patch knikt en stopt ook zijn spullen weg. Eens hij al zijn spullen heeft, wandelen we verder.

In de verte zie ik de bus nadat we nog een twintigtal minuutjes hebben gewandelt. Esmee en Michael staan er al en Esmee ziet mij ook want ze komt op me afgelopen.

'Ben ik blij dat ik eindelijk iemand normaal zie!' Zegt ze blij terwijl ze me in een knuffel trekt.

'Jij hebt niks te klagen.' Zeg ik.
'Jij zit tenminsten met Michael in de groep. Ik zat met Patch in de groep.'

'Patch? Wie is dat?' We gaan op de grond zitten, wel op onze rugzakken zodat onze billen niet vuil worden.

Ik wijs naar Patch die ondertussen bij Michael is gaan staan.
Michael zit vanalles te vertellen maar Patch kijkt hem ongeïnterresseerd aan, al lijkt Michael dat niet door te hebben. '

Je hebt gelijk. Dan heb ik geluk met Michael. Maar als ik vragen mag, wat is dat in je nek?' Aan haar grijns te zien kan ik het al raden maar ik kan nog steeds iets verzinnen.

'Wat?' Zeg ik zo onschuldig mogelijk.
Ze houdt haat gsm voor me die ze op camera heeft gezet. 'Een blauwe plek?' Probeer ik.

'Meid. Iemand heeft je een zuigzoen in je nek gegeven. Wie was het?'
Ik haal mijn schouders op.

Ze tikt op haar kin. Iets wat ze altijd doet als ze nadenkt.
'Vanmorgen had je die nog niet dus moet het door een jongen van hier zijn. Zijn jullie iemand tegengekomen onderweg?' Ik knik.

'Thomas en Jack maar alleen omdat die ons lieten schrikken.' Mompel ik en wijs naar mijn knie. Ze knikt.

'Dan kan het maar een iemand zijn geweest.' Van de grijns die ze nu op haar gezicht heeft staan word ik bang. 'Patch.'

'Zeg wat denk jij wel niet van mij?'

'Emily. Wees eerlijk.'

Ik zucht van overgave. 'Oké... máár, voordat je iets zegt, ik wou het niet oké.'

'Heeft hij je proberen verkrachten?'

'Nee. Maar hij heeft er wel voor gezorgd dat ik niet alleen bij hem wil zijn, nooit.'

'Hoezo?'

'Hij weet vanalles van me dat alleen ik weet.'

'Zoals?' Vraagt mijn nieuwsgierige beste vriendin.

'Dat ik 's avonds Teenwolf kijk en dat mijn lievelings eten donut's zijn.'

'Dat van die donuts is niet zo raar. Je eet ze bijna elke dag. En ben je zeker dat je het hem nooit verteld hebt van Teenwolf?'

'Ik ken hem pas van gisteren en toen heb ik het niet verteld.'

'Er is iets raars aan die gast. En we moeten uitzoeken wat,' de rest hoor ik niet meer omdat mijn aandacht naar iets anders gaat.