HAILEY
Kakapasok ko pa lang sa dorm ko ay napangiti na agad ako. Ang ganda, maaliwalas. Pero tama lang sa dalawang tao. Nakangiting humiga ako sa kama ko. Ang layo pa ng byahe ko. Napayakap ako sa unan ko. Haist--I finally have my freedom back. Napangisi ako ng maisip ko kung ano ang hitsura ng auntie ko ngayon. They can't find me. Ha! They can't fool me again! Naisahan ko din sila. For almost one decade nasa amerika ako! Inilalayo nila ako sa kapatid ko! I won't buy their lies anymore! Alam kong kaya nila iwinala si Hunter ay dahil, ayon sa testamento ng magulang namin na siya ang hahawak ng ari arian ng aming pamilya. Nang mga assets. Mabuti na lang at nakawala ako sa kanila. Alam kong sinadya nilang iwala ang kapatid ko. I loathe them for that. Para lang sa pera? Really? Tsk. Napabangon lang ako ng makita ko ang cellphone ko na nag-vibrate.1 Msg from Kaito <3
I already book my flight :)Napangiti ako. Kaito Ozomo my long time boyfriend. Yeah. Boyfriend ko, Nakilala ko siya sa university sa ibang bansa kung saan ako nag aaral. He's a psychology student. He knows me very well. He loves me. And I love him. So much. Siya nung nandun sa oras na wala akong kasama, sa oras na nalulungkot ako kapag naiisip ko ang kapatid ko.
Msg to Kaito <3
I heart you :DMsg from Kaito <3
Daisuki Desu :D :DNapakagat ako sa pang-iba ibang labi ko sa kilig. Aish. Kinikilig ako sa kaito ko. He's half japanese half filipino. At ang gwapo niya. Haha charot. Kasalukuyan akong nagbibihis ng biglang mapansin kong wala pa yung roommate ko. Napangiwi ako. Sino naman kaya ang roommate ko? Ang lungkot naman kasi dito eh. Kasalukuyan akong nagsusuklay ng buhok ng biglang may kumatok sa pintuan. Agad akong nagsuot ng roba bago nagbukas ng pintuan. Ulo ko lang yung nakikita nung kumatok.
"Bakit po?" Magalang na tanong ko. A girl with a weird hair color knocks on my door--Her hair was dye with apple green color. Which is masakit sa mata. Napangiwi na lang ako.
"I am Wendy..." sabi nito sabay abot ng kamay. Nakangiwi ako ng abutin ko ang kamay nito "I'm going to be your roommate" Walang kagatol gatol na sabi nito. Napanganga ako ng bigla itong pumasok "Don't worry, I may look bitchy sometimes but I'm harmless.." sabi nito sabay pabagsak na humiga sa kama. Napatunganga na lang ako. Nanlaki ang mata ko ng biglang dumilat ang mata nito na saktong nakatingin sa akin "Sometimes --because if you pissed me off--I'm going to break your neck" She said then she slept. Napalabi ako. Paano niya nagawang makatulog matapos niya akong pagbantaan? Eh kung hampasin ko kaya to ng swatter?! Kainis ha. Well, bahala siya dyan.
Nang makalabas ako ng dorm room ay dumeretso na ako sa cafeteria para duon muna tumambay. Bumili lang ako ng pagkain ko sabay deretso na ako sa malapit na mesa na bakante--na isa na lang. Nagmamadali akong pumunta dun sa mesa na yon dahil baka nga maunahan pa ako. Lakad takbo ang ginawa ko. Ang kaso hindi pa ako nakakaabot sa dulo ay may nakabunggo na ako kaya nagkanda tapon yung pagkain ko sa akin mismo. Sa damit ko pa. *&^%#%@.
"What the heck--" Pigil na sabi ko. Natapon sa white shirt ko yung spaghetti na dala ko. Hindi agad ako nakapag react. Napanganga ako. Nang mapatingin ako sa nabunggo ko ay nanlaki ang mata ko. May ganito pala kagwapong tao? Woah. Malapit ko na masabi na maganda siya.
"Ano? Tititigan mo na lang ako?" Sabi nitong walang emosyon na mababakas. Napakurap ako.
"A-Ano?" Kandautal na sabi ko.
"Tsk. Wala" sabi nito sabay akmang aalis na ng biglang bumaling ulit sa akin at tinignan ako mula ulo hanggang paa. Nagulat ako ng bigla itong lumapit sa akin at napapikit ako ng itaas nito ang kamay nito--para tanggalin ang spaghetti na nadikit sa buhok ko at nakagkalat sa mukha ko "Much better.." sabi nito habang nakatitig sa mukha ko matapos alisin ang mga nagkalat sa mukha at buhok ko. He even stared at me for a moment. Napakurap na lang ako. Maya maya lang ay umalis na din siya iniwan akong nakatitig na lang sa kanyang likod na papalayo. Who's that guy? Bulong ko sa sarili ko.
Napabusangot na lang ulit ako ng mapansin ako ang hitsura ko. Ang dusing ko na. Punyemers. Nakabusangot akong naglakad papunta sa comport room dahil nga sa ang dusing ko nang tignan pwede na akong gumanap na dugyuting bata. Inilapag ko muna sa sink yung bag ko since wala namang tao at agad akong pumasok sa cubicle para tanggalin yung mga dumi sa damit ko pati sa mukha ko. Habang naghihilamos ako ay may pumasok na mga babae na mukhang gagamit din ng c.r. Pagkatapos kong mag linis ay dumeretso na ako sa scheduled room ko. Maganda ang takbo ng first day ko kahit na bagong transfer lang ako sa school na to. Napangiti ako sa sarili ko, sana mahanap ko kaagad ang kapatid ko para makauwi na agad ako. Kasalukuyan akong nanunuod ng TV ng biglang pumasok yung kasama ko sa room. Si Ms.Apple green haired girl. As usual mukhang tinatamad na naman siya.
Ilang minuto ang lumipas ng hindi siya gumagalaw mula sa pagkakahiga niya. Nakasubsob lang yung mukha nya sa higaan. Wala ba siyang balak na magpalit ng damit?seriously? Hinintay ko siyang bumangon pero hindi siya bumangon. Maya maya ay narinig ko ang pagkulog ng tyan niya. Imposibleng ako yun dahil kakakain ko lang ng hapunan ko. Napabuntong hininga na lang ako. Bumangon ako sa kama at pumunta sa kusina. Ininit ko yung natirang ulam at nagsalin sa plato pati na rin ng kanin. Nilapitan ko siya at kinalabit.
"Hey! kumain ka muna.." sabi ko dito. Maya maya ay dahan dahan itong bumangon at lumingon sa akin. Ngumiti ito saka bumangon para pumunta dun sa mesa. Ngumiti na lang din ako sa kanya. Kasalukuyan siyang kumakain habang ako naman ay nanunuod ng TV ng bigla siyang magsalita.
"Do you have friends here?" Tanong nito habang ngumunguya. Umiling ako "You should be picky" Sabi nitong tuloy lang sa pagkain. Napalingon naman ako sa kanya.
"Why?" Tanong kong napaisip.
"Menace. Everybody here can be a menace. If you know what I mean" sabi nitong nakalabi. Tumango na lang ako. Menace.
She's right. Wala naman akong ibang kilala dito sa pilipinas eh. Bilang lang sa isang kamay ko at sa kasamaang palad wala sila dito sa loob ng unibersidad. Napabuntong hininga ako "Anyway, I'm Wendy" sabi nitong nakangiti na naman. Hindi na siya mukhang masungit. Ngumiti ulit ako.
"Hailey"
"Grabe. Ang sarap ng luto mo" sabi nitong humagikgik matapos dumighay napatawa na lang ako. Atleast not everyone is a menace here. Napangiti ako ng maalala ko na naman yung gwapong chinito kanina. Hays. Grabe ang landi ko, may boyfriend na ako eh. Ipinilig ko na lang ang ulo ko dahil hindi din naman ako magtatagal dito. Kailangan ko lang mahanap ang kuya ko at wola! Uuwi na agad ako. Isa pa namimiss ko na din si Kaito ko.
Kinabukasan pag-uwi ko hindi ko alam kung bakit pero halos lumuwa sa panlalaki ang mata ko ng biglang di ko makilala si Wendy. Ilang linggo ko nang kasama ito sa dorm at halos hindi ko siya makilala dahil sa itim na kulay ng buhok nya.
"What happened?" Utas ko dito.
"What happened?! Mayroon kasing punyetang lalaking pumasok dito at akala mo kung sino kung mangielam ng buhok ko!? My ghadd! Yung buhok ko?!" sabi nitong kanina pa nakatitig sa salamin. Napangiwi ako. Para kasing nastress si Wendy dahil sa kulay ng buhok niya. Well, I must admit na kahit anong hair color eh bagay sa kanya. Lumapit ako dito sabay hinaplos ko yung bangs nya.
"Don't worry girl, bagay pa din naman eh.." sabi ko. Pampalubag loob ko dito para hindi ito lalong mainis. Napabuntong hininga na lang ito.
"Hay nyeta, may magagawa ba ako kung bagay o hindi? syempre--wala?! pero patay pa din sa akin yung Clyde na yun punyeta siya!" sabi nitong galit na biglang lumabas ng dorm. Naku po, mukhang away ang sasabakan ng bago kong kaibigan. Napabuntong hininga ulit ako. Hays. Ang sakit niya sa bangs mga girl.
BINABASA MO ANG
TYRANT 7: The Manipulator
Narrativa generaleTYRANT 7 Book 3: The Manipulator Chain Kendrick Mariano