Lockheart Series 3 - Ravin's Revised Rule

19

Ilang lingo ang matuling lumipas at naging maayos naman ang lahat sa pagitan nila ni Ravin.  In fact they are exclusively dating as they call it.

Nung huling araw kasi nila sa Davao ay nagtapat ito sakanya. He told her he like her and he want them to get to know each other more. Wala naman syang naging pagtutol sa request nito. Sapalagay nya ay mas ok na iyon. Gusto rin naman nyang makilala ng husto ang lalaki. Masyado na nya kasi itong mahuhusgahan ng walang basehan.

“Tiata fewie look. I’m pletty!” it was viena. Masaya nitong iminomodelo ang mini dress na kanyang ginawa para sa bata.

Nasa bahay sya ngayon ni Ravin at masayang nakikipag bonding sa mga anak nito. Wala ang lalaki kaya minabuti nyang bisitahin ang mga bata.

Sa nakalipas din kasi na araw na lagi silang mag kasama ni Ravin ay mas napalapit na sya sa mga anak ng binata. Dito kasi sila minsan nag didinner o kaya naman ay kasama nila ang mga ito kapag mag sisimba o gagala sila.

“Yes sweetheart you are so pretty like me.”

Vienna giggled and run to her. Nag pabuhat sa kanya ang bata at hinalikhalikan sya nito sa buong muka.

Her typical act pag naglalambing.

“Baby ako naman lalambing kay momie tita. Kanina ka pa eh.”

Nakita nyang nakasimangot si Arzen habang nagsasalita.

“Come here kuya. Let me hug you as well.”

Lumiwanag naman ang mukha ng bata at agad itong pumunta sa kanila. Niyakap nya ang mga ito ang mahigpit.

Buong maghapon silang nagbonding nga mga bata. They watched, played , sing ,dance and even baked for their merienda. Sya rin ang nagluto ng mga kinain nila mula breakfast hangang dinner. Feel na feel nyang maging nanay ng mga ito at naiienjoy nya every second she’s with the kids.

Nang mag gabi na ay pinaliguan nya ang dalawa at binasahan ng bed time stories. Hinintay nya munang makatulog ang mga ito bago sya lumabas ng kanilang silid.

Saktong pagkababa nya ng hagdan ay sya namang bukas bg pinto at iniluwa non ang ama ng mga bata.

“Hi!” she greeted him.

Para namang nagulat ito ng makita sya. He even checked his wrist watch for the time.

“Pinatulog ko lang yung mga bata. Paalis narin sana ako.” He was just looking at her na para bang inaalam nito kung totoo ba sya.

Lumakad ito palapit sakanya. Ravin touched her face.

“You’re really here. I wasn’t just imagining things, didn’t I?”

He even closed his eyes while touching her face.

Tatlong araw din kasi itong nawala upang personal na ayusin ang aksidenteng kinasangkutan ng pag-aari nitong eroplano. Kinailangan pa nitong pumunta sa bansa kung saan nangyari ang aksidente na kumitil ng mahigit bente katao habang maraming naiwang sugatan.

Hinawakan ni Zea ang kamay ng lalaki na humahaplos sa kanyang muka. “Yes I’m here.  She told him.

Napangiti naman ito at mahigpit syang niyakap.

“I miss you so much Zea. And I am just damn happy seeing you here in my house. Pwede ko bang pangarapin na hinihintay mo talaga ko?”