Lockheart Series 3 - Ravin's Revised Rule

38

Hi Ms Blue_Rej143 as promise po. This chapter is dedicated to you. Happy reading!

___________________________________

HUMINGA ng malalim si Zea bago sya bumaba sa sasakyan. Nasa harap sya ngayon ng kulungan kung saan nandoon si Brittany.

Nang araw na umalis si Ravin upang sumama sa pag-huli sa babae ay nag tagumpay ang mga ito. Nahuli ng otoridad si Braittany at napatay naman ang kinakasama nito pati narin ang iba pang tauhan ng nasabing drug lord.

"Ma'am tara na po?" tanong sakanya ng kanyang body guard. Kinuha ito ni Ravin upang masiguro ang kanyang kaligtasan. Ayaw kasi sana nitong pumunta syang mag-isa nang hindi ito kasama sa kulungan, pero alam nya ang ugali ng asawa. Hindi pa nito napapatawad si Brittany at baka kung ano pa ang masabi nito.

Sya kasi ay nagbago ang tingin sa babae ng malaman nya na nagdadalang tao ito. Dalawang buwan ng nakakulong ang babae at baka makasama iyon sa kanyang pagbubuntis. Nagpunta sya dito sa kulungan upang kausapin ito, at kung maririnig o makikita nya sa babae ang pagsisisi ay hahayaan nya itong makalabas upang makapag bagong buhay alang-alang nalang sa magiging anak nito.

Nang makaupo na sya sa visitors chair ay inutusan nya ang kasamang body guard na iwan nalang sya. Sa una ay nag-aalangan ito na kalaunan ay sumunod naman.

Ilang sandali pa ang kanyang hinintay bago lumabas si Brittany. Pag kakita nito sa kanya ay medyo nanlaki pa ang mata nito sa gulat. Sa nakikita nyang estado nito ngayon, alam nyang nahihirapan ito sa kinalalagyan marahil siguro ay buntis din ito.

"Maupo ka." Malumanay nyang sabi na sinunod naman nito.

"Anong ginagawa mo dito? Nandito ka ba para makita kung naghihirap ba ako? Ngayon palang sinasabi ko na na oo, mahirap naghihirap ako at pwede ka nang magbunyi sa pagsasakit na nararamdaman ko." She can see the weakness, pain and fears on her eyes.

"Brit." She was composing something on her mind. Ano ba ang pwede nyang sabihin tungkol sa sitwasyon nito. Akmang magsasalita pa sya ng magsalita ulit ang babae.

"I know what I did before to Arkin and Vienna are unforgivable. Due to desperation of having child nakasakit na pala ako. But, believe me." Mataman sya nitong tinitigan. Nakikita nya rin ang pagtutubig ng mata nito ngunit pinipigilan nito ang pagtulo niyon.

"I love them the same way I love my brother. Oo galit ako sa pamilya ni Ravin dahil sila ang dahilan ng pagkamatay ng kapatid ko. Zea, my brother is all I have." Hindi na nito napigilan ang luha. "Nag sikap ako at nag sakripisyo para sa kanya. Para lang magkaroon sya ng lahat ng pangarap nya sa buhay tapos mawawala lang sya ng ganun ganon?" yumuko na ito upang itago ang mukha sakanya.

"Brit, I am sorry for your lost. Pero kasi wala na tayong magagawa para doon. Kailangan nalang nating tangapin. Oo mahirap at masakit but, we need to do that so we could move on." Hinawakan nya ang kamay ni Brittany upang ipakita dito ang kanyang simpatya.

"Yeah I should do that. Pero huli na. Nakasakit na ko, nasaktan ko na ang mga pamangkin ko at ngayon alam kong galit na sila sakin." Malungkot itong ngumiti. "At dahil na rin sa kagagahan ko, hindi ko na mabibigyan ng maayos na buhay ang magiging anak ko." Patuloy sa pag-agos ang luha nito. Hinahaplos nito ang tiyan. "How I wish I could turn back the time. Para sana maitama ko ang mga ginawa ko. Sana hindi ako nag padaig sa galit at takot ko."

"Brit, you can't undo what you have done pero pwede ka pa namang bumawi." Nakangiti nyang sabi dito.

"What do you mean?"