Chapter 24

3 0 0
                                    

Clyde / Chris P. O. V

I can't help myself not to laugh, because of what she said, really, me, sick. Tsk, this lady is really unvelibable, and she's so adorable everytime she blushed.

And now she's staring at me,  with a shocked written all over in her innocent face. Well..i can't blame her because this is the first time that she saw me...laughing like there's no tomorrow.

Maybe if my other friends saw me like this, for sure, their reaction, will be same as her. Because they know me, that i am an opposite of the attitude of Calv.

That means im a serious type and cold to other people that i didn't know.

So my guess was right.

I told to myself, while i'm trying not to laugh again. When my gaze is turn to her small thin lips.

What does it taste of that small thin red lips

Why don't you kissed her for you to know.

The other side of my mind say.

I form my hand into fist to control myself.

" Come on , let's go downstair, for sure Aling Soling is waiting for us. "

I said and and turn my back to her and heading my way to the door, and leaving her.

Jannah's P. O. V

Can anyone slap me please , god ! I can beleive it that i saw him laughing.

Until now i'm still in shocked ng mapagtanto ko na ako na lang ang nasa loob ng kuwarto nya ay agad akong lumabas.

Nang makalabas ako ay akmang pababa na sya ng hagdan ng tawagin ko sya.

" Hoy ! Clyde ! Sandali ! "

Tawag ko na syang ikinahinto nya.

" What did you just called me ? "

Kunot noong tanong nya sakin.

" Clyde. Bakit may problema ba ? "

Balik tanong ko sa kanya, na asual balik na naman sya sa dati na puro " tss, "
ang sagot.

" Hay, naku, back to normal na naman sya sa pockerface nya. "

Bulong ko.

" Stop whispering because i can still hear you. "

Sabi nya habang nasa gitnang baitang na ng hagdan.

" Hoy ! Wait lang ! "

Tawag ko at humabol sa kanya.

" Bakit ba puro ka na lang kasi pocker face ? At saka bakit ba puro "tss "  lang ang isinasagot mo sa mga tinatanong ko ? Yun lang ba ang alam mong sabihin ? "

Sunod - sunod na tanong ko sa kanya, habang sinasabayan sya sa pagbaba.

" to much question, young lady. "

Sabi nya at nauna ng pumunta sa kusina.

" Aish ! Napaka unfair talaga ng taong yun, kapag sya magtatanong sinasagot ko, pero kapag ako na ang nagtatanong , ayaw nyang sagutin. "

Sabi ko na naiiling at sumunod na sa kusina.

Lyndon P. O. V

"Oo alam ko na ang gagawin ko, hindi mo na kailangan pang ulit - ulitin pa ang bagay na yan sa akin. "

Cold na sabi ko sa kausap ko sa kabilang linya.

"siguraduhin mo lang na tumutupad ka sa usapan natin, because you know me, Lydon, dahil kung anong sinabi ko, ginagawa ko. "

"marunong akong tumupad sa usapan Brandon, kaya huwag mo akong pagbantaan. "

"hahahaha!!! Same old you, Lydon, matapang ka pa rin kung sumagot kahit alam mong dehado ka sa laban nating ito, baka nakalimutan mo na sa akin nakasalalay ang pag-ahon ng papaluging family business nyo."

"Oh! Paano, huwag mo akong kalimutang balitaan palagi. "

Naikuyom ko ang palad ko ng mai-baba ko na ang telepono, napakatuso talaga ng gagong Brandon na yon, kung may iba lang sana akong malalapitan, hindi ako hihingi ng tulong sa kanya, para mai-ahon ang naiwang business ni Dad na nahaharap sa malaking problema, na kapag hindi nagawan ng paraan ay magiging dahilan ng pagkalugi nito, na ayokong mangyari, dahil yun na lang ang bagay na ikinabubuhay namin at tanging naiwan ni Dad bago sya namatay.

Kaya napilitan akong lumapit sa kanya para humingi ng tulong, dahil isa sya o ang pamilya na kinabibilangan nya sa maraming assets pagdating sa business at nabibilang din sila sa isa sa mayaman pagdating sa business world, pero wala pa ring tatalo kay Chairman Lee na nangunguna at tinaguriang pinaka mayaman sa Business World at tinaguriang pinakabatang Businessman.

Dahil sa inis ko sa gagong Brandon na yon, i forgot of introduce my self.

I'm Lyndon Kang, 17 years old, 4th year high school at Hyden University

I have my youngest sister, her name is Wendy, she is 10 years old.

Yung ibang information kasi about sa family ko at yung iba nyo pang gusto buong malaman. Nasabi ko na kaya, lang ang masasabi ko.

"Thingking again about the business of your Dad?"

Nang marinig ko ang boses na yon ng nagsalita ay saka lamang ako bumalik sa realidad at naputol sa aking malalim na pag-iisip.

Napangiti ako sa babaeng nakatayo na sa tabi ko, andito kasi ako sa terrace.

"Mommy..."

"why are you still awake, mom? Naistorbo ko po ba kayo sa pagtulog?" nag-aalalang tanong ko sa kanya.

"No.. Son.. Hindi lang ako makatulog... kaya naisipan kong magpahangin muna dito, nagkataon naman na... nandito ka rin pala at nagpapahangin. " nakangiting sagot nya sa akin.

"ah... Ganon po ba.. "

"So... How's your school?"

"ok naman po."

"Anak.. Hindi ka ba nahihirapan sa sitwasyon mo?"

Nagtataka akong tumingin sa kanya.

"what i mean is.. about to your school and for handling our company."

"Hindi naman po..actually..tama nga lang ang schedule ko sa school..na pang umaga, para pagdating ng hapon sa company naman ako papasok, and ibinilin ko naman kay Mr. Secretary na kapag may problem tawagan agad ako." nakangiting paliwanag ko.

"Hijo, don't make it hard for yourself, pwede mo namang ibenta na lang ang business ng Dad mo,para hindi ka na nahihirapan pa, Anak, alam kong ang pagiging kalmado at pagiging natural mo at pagpapakita mo sa amin pagiging masayahin mo ng kapatid mo, at ang palaging pagsasabi ng ok ang lahat at wala kaming dapat na alalahanin, ay paraan mo lang para hindi kami mag-alala."

"Mom.. Kahit na anong mangyari hinding-hindi ko ibebenta ang company na pinaghirapan ni Dad, na halos buong buhay nya ay isinakripisyo nya doon para lang maipatayo yon at mapalago at mapalaki... dugo't pawis ang ipinuhunan nya doon, mom. "

MY SWEET GIRL ( updating )Where stories live. Discover now