Onun söylediği o iki kelime beni benden almıştı. Tamam bir erkek için arzulanman ve bu erkek kocansa,müthiş bir duyguydu. Hâlâ onun kucağında,sessizce,şaşkınca ona bakıyordum. Onu istiyordum,bunu asla yalanlayamam,ama beni sadece arzuları için istemesi,gururumu kırıyordu. Kim olsa buna katlanırdıki?
Yavaşça ayağa kalktım. Şuan tam önünde durmak dahada kötüydü. Ellerimi birbirine kenetleyip,başımı öne eğdim."Miran... ben... şey..."
Çok güzel bir cümle kurdum,tebrik ederim kendimi. Ben ne diyeceğimi bilmiyordum,onu kırmak istemiyordum,ama kendimide kırmak istemiyordum. Beni anlamasını umuyordum,ama ona "Beni sevmiyorsun olmaz" mı diyeceğim?
Oda ayağa kalkınca nefesimi tuttum. O istese birşeyler olurdu,ama tepkimi bekliyordu.
Eliyle çenemi kavrayıp, başımı kaldırdı."Tamam sormadım farzet,kasma kendini"
İşte tanıdığım Miran buydu. Ben bu adam'ı hak edecek ne yaptım?
"Neyse geç oldu,uyuyalım"
Şimdi ise ayrı bir sorun vardı. Ailemiz buradayken aynı odayı paylaşıyorduk, onlar gittiler,yani yine ayrı odadamı kalacaktık?
Miran sanki benim iç sesimi duymuş gibi konuşmaya başladı."İstemezsen,ayrı yatarız sorun yok"
Gözlerindeki hayal kırıklığımı,benmi yanlış görüyordum?
İstiyordum,ama hisslerimi ona açmadan,onunla aynı yatağı paylaşmak istemiyordum. Onu kırmakta istemiyordum. Kısaca bir bok bilmiyordum."Ayrı yatsak"
Kafasını sallayıp,eğilip yanağıma bir buse kondurdu.
"İyi geceler"
Diyip merdivenlere yönelip, çıkmaya başladı. Ben ise onun bir tek öpücüğü ile mest olurken vücudum alev alırken,daha ilerisini düşünmek bile istemiyordum...
Yatağa girip tavanla bakışmaya başladım. Kafam çok karışıktı,kalbim "Onu sevdiğini söyle" derken Mantığım" Ya o sadece tensel hisler besliyorsa" diyerek aklımı bulandırıyordu. Koskoca yatakta üşüyordum,dün böyle değildi işte,o koca yatak Miran ve nefesi sayesinde sım sıcak oluyordu. Onunla uyusam ne olurduki? O bir erkekti,sağlıklı bir erkek! İhtiyaçları olan bir erkek! İçimdeki dürtüye engel olamayıp yataktan kalktım. Aynadan saçımı başımı düzeltip kendimi süzdüm. Puantiyeli gecelikle şirin duruyordum. Ama içimde bir kıpırtı vardı. Neden'ini bende çözemiyordum. Kapıya yöneldiğimde dolaptaki gecelik aklıma geldi. Olacaksa bile iyi sekildi olmalıydı...
Dolabı açıp içindeki saten şeyi elime aldım. Bunu giyeceğim aklımın ucuna bile gelmezdi. Annemler çeyiz sandığına koymuşlardı. Üstümdekileri çıkarıp,geceliği üzerime geçirdim. Kalbim kafesinden çıkacakmış gibi atıyordu. Saçımı tekrar düzeltip,odadan çıktım. Her bir adımda kalbim deli gibi şiddetle atıyordu. Vazgeçsem... Olmazdı,böyle cesaret patlaması yaşadıktan sonra geri dönmek istemedim. Kapıyı açıp içeri adımımı attım. Karanlık odada birden onun sesi yankılandı. Uyumuyordu."Yezda"
Tek tek adımlarla ona yaklaştım. O ise eğilip komidinin üzerindeki lambayı açtı. Şaşırmışcasına bana bakıyordu. Haklı olabilirdi,ben bile kendime şaşırıyordum. Ne diyeceğimi bilmiyordum.
Bence bildiğim tek şey,onu öpmek,gerisi gelirdi herhalde.Eğilip dudaklarımı onun dolgun dudaklarına bastırdım. Öpüşmüyor,sadece öylece dudaklarımız basılı duruyordu. O kontrolü eline almıştı,beni yatağa uzandırıp üzerime uzandı. Herşeyi unutmuş,kendimi ona bırakmıştım. Ne olacaksa olmalıydı. Kendi gururumu çiğniyordum,ama istiyordum,kahretsinki istiyordum. Dudaklarımdan sonra omzuma gömdü başını. Nefes bile alamıyordum. Ellerim onun kömür karası saçlarına gitti. Sanırım sonunu şimdiden hayal edebiliyordum. Elleri ise geceliğin altında bacaklarımı okşuyordu. Korkuyormuydum? Evet. Çünkü ilkti.
O kafasını geri çekince kapalı olan gözlerimi açtım. Buğulu gözlerle bana bakıyordu."Benim'i sınamak istiyorsun"
Anlamamıştım? Ben ona kendimi vermeye hazırken o benim onunla dalga geçtiğimimi söylüyordu.
Kafamı "Hayır" anlamında salladım. Neden devam etmiyorduk,bitsin artık!
Dudaklarını anlıma bastırıp öptü."Hadi kalk"
Üstümden kalkıp tişörtünü çıkarıp bana giydirdi. Ne yapmaya çalışıyordu?
İstemiyordu işte beni,istemiyordu! Ondan önce davranıp ayağa fırladım."Anladım,istemiyorsun beni,aptallıktı yaptığım şey"
Kapıyı açıp çıkacaktımki kolumu kavradı.
"Saçmalama,seni istiyorum,ama kendini zorunlu hissetmeni istemiyorum,kendimi şuan karşımda böyle durunca kendimi okadar zor tutuyorumki bunun farkında bile değilsin,anladınmı güzelim"
Eli yanağımı okşayıp duruyodu. Mutlu olmalımıyım bilmiyorum,ama ona aşıktım... Yine kendini değil,beni düşünmüştü.
"Şimdi yatalım,sabah bunları hatırlatınca çok utanacaksın"
Dedi gülerek.
Elimi tutup yatağın kenarına götürdü. Güçlü gövdesini yatağa attıp,benide yanına çekti. Kafamı onun çıplak göğsüne koyup gözlerimi kapattım... Eli belimde,nefesini yüzümde hissediyordum.
Şuan ona onu sevdiğimi söylemek istiyordum,ama cesaretim yerle bir olmuştu...
Yatakta oturup ona döndüm."Miran"
Mırıldanır bir ses çıkardı. Sormak istiyordum!
"Bana karşı ne hissediyorsun"
Nefesimi tutup cevabı bekliyordum. Gözlerini açıp bana baktı. Bu soruyu beklemiyordu sanırım.
"Anlamadım"
Tek kaşı havaya kalkmıştı,ahh indir onu, dayanılmazsın!
"Bayâ işte ne hissediyorsun"
Anlamamak için çabalıyordu sanki. O istediğim cevabı bana vermeyecekti,bunu biliyordum. Ama ilk adımı kadın atmaz,tokat atar,trip atar ama ilk adımı atmaz!
"Karşılıklı bile olmazsa,seni seviyorum"
Ve kalbim,beynim,mantığım kısaca dünya durmuştu benim için,sevdiğim adam beni seviyordu,beni.!!!
Ayyyyss :D bence uzatmıyayım dedim :D gelecek bölüm Mirandan yazarım belki :D evet 53 yorum :d ilk defa geliyor çok mutlu oldum. Nekadar çok beğeni yorum,okadar hızlı bölümler.
Not;Kitap kapağını Sevgi'm yaptı. Çok teşekkür ederim :*
En güzele emanetsiniz <3
Zeynep <3