27. Bölüm

29.4K 931 105
                                    

Iyi okumar ♥

Tüm hayatımı gözden geçiriyordum... Miran, Ailem, Ailesi... Miran'dan nefret edeceğimi sanıyordum. Ama yanıldım...

Onu çok seviyorum. Saçma ama gerçek. Kısa sürede ona bağlandım... Üzüntümü Sevince ceviren kişi.

Aşk kelimesinin A harfini bilmeyen ben, şuan o hissi hissediyordum. Evet seviyordum...

Ama birşey herzaman ona yakın olduğumda beni durduruyordu... Öpüşüne karşılık veriyor, bundan zevk alıyorum... Devamını getirmek istiyorum, ama korkuyordum.

O Gün kendimi ona bırakmak istedim, ama yapamadım.

Denedim Çabaladım. Olmuyordu. Korkum nedendi bilmiyordum.

Bugün okadar şeyden sonra okula yeniden ayak basacakım.

Dijleye sanırım büyük bir şaşkınlık yaratacağım.

Berfin"in "Aliden uzak dur demesi beni cok kuşkulandırmıştı. O gün den sonrada Berfin'le karşılaşamadığım için soramadım.

Belimi dolanan el ile düşüncelerimden ayrıldım.

Miran ile aynı yatakta sarılarak uyuyorduk... Teni.... Kokusu... Beni adeta mest ediyordu.

"Günaydın Karıcım"

Diyerek saçlarıma öpücük kondurdu. Yatakta kendimi çevirip yüzümü ona döndüm.

"Sanada Kocacım"

'Kocacım' kelimesini k defa kullanıyordum, ama hoşuma gitmişti. O gülümsediğinde bende gülümsedim.

Eliyle bel kemiğimi okşuyor, ve bu beni hazza sürülüyordu.

"Bugün okula gidiyorsun"

Dedi zoraki bir gülümseme ile. Benim için katlanıyordu yoksa onun okulu istemediğini biliyordum.

Ama susuyordu benim için.

"Evet"

Diyebildim sadece. Ne diyecektimki. Aslında okuldan vazgeçme aşamasındayım.

Okul icin günlerce babasına yalvaran ben şimdi Miran üzülmesin diye vazgecebilirdim.

Ah Aşk sen nelere kâdirsin.

"2 Ay sadece. Derslerden cok geri kaldım umarım başarırım"

Gülümseyip, alnıma öpücük kondurdu. Iste bunu çok seviyordum...

Ona ait olduğumu, namusu olduğumu hersekilde kanıtlıyor belirtiriyordu... Ama alnımdan öpmesi beni çok mutlu ediyordu.

"Başarabileceksin Bitanem, inanıyorum"

Uzanıp utana sıkıla dudağına buse kondurdum. 1 Ay olacaktı neredeyse evleneli.

Saçma ve garipti ama birbirimize aşık olmuştuk. O sadece bunu bilmiyordu.

Ona daha söyleyememiştim.

Bir fırsat kollayip ilk fırsatta onu sevdiğimi dile getircektim.

"Kalkalım artık, Annemlere ayıp olur"

Elini belimden aşağıya indirdiğinde kalbim adeta durdu.

Neyapmaya çalıştığını anlamıştım ama karşı koyamiyordum. Lanet olsunki hoşuma gidiyordu.

Elleriyle kalcalarima dokunup , okşadığında, inledim. Bunu bende beklemiyordum.

Tamam o benim kocamdi, ama kahretsinki korku yüzünden birşey yapamıyordum. Ben geri çekilince yüzü birden asıldı. Eğilip dudağımı dudağında beklettim... Bunu çok sevdiğini biliyordum..

BERDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin