Yemekten sonra herkes ilk defa bir arada oturuyordu.
Miran beni odada zorla tutup,her fırsatta öpmeye başlamıştı. Hoşuma gidiyordu,ama utanıyordum.
Ama o sözleri,beni benden almıştı. Seviyordum,beni zorla evlendirdikleri adama deli gibi aşıktım.
Aslında sevda'lı idim. Ne demişler ;
Aşk hevesin geçene kadar...
Sevda nefesin yetene kadar...
Onu kendimden bile sakınıyordum. Onu mutluda etmek istiyordum,ama bu utangaçlık bende varken,o biraz zordu sanırım.
O ıse benim için büyük fedakarlıklar yapmıştı,hâlâ bile yapmaya devam ediyordu.
Kendimi teslim etmek istiyordum,ama şimdi o bu haldeyken,bunu bile düşünmem dehşet verici. Zaten ilkleri Miran sayesinde yaşıyordum.
Bir evli kadın'dım,ve kocam dokunduğda daha fazlasını istiyordum. O ıse bana sadıktı. Bunu biliyordum.
Gonca konusu kapanmıştı, bunuda biliyordum.
Ama o yakışıklı bir erkek,kadınlar peşinde dört dönerken...
Ah kahretsin! Bu düşünceler beni böyle şimdiden kahrederken,yaşarsam sanırım katil olurdum...
"Yezda"
Zuhal Anne'nin koluma dokunmasıyla sıçramıştım. Herkes ıse bana bakıyordu.
Haklılar,soru sorup saçma saçma düşünüyordum.
"Şey özür dilerim dalmışım"
Herkes kahvelerini içmeye devam etti.
"Tamam,mektebe izin veriyem,laf söz olursa,biter"
Oturduğum yerden kalkıp oynamak istedim. Devam edecektim,işte buydu.
Hayallerim gerçeklesecekti. Kalbim ıse deli gibi atıyordu.
Heycandan ellerim bile titremişti. Zuhal Anne elimi tutup sıktı. Utanmasam,kalkıp Miran'ın boynuna atlardım...
"Baba,Aras yarin buraya gelecek , aslında Istanbul'da görüşecektik,ama kaza derken,olmadı. Yarın sabah burada olurlar"
Aras kimdi? Kuzeni? Kardeşi olamazdı?
"Aras benim üniversiteden çok yakın arkadaşım,aynı bölümü Doğan'lar ile birlikte okuduk,sonra ben bitirince buraya geldim.
O ise babasının şirketinin başına geçmiş. Ve sanırım tek başına gelmiyor, sevgilisi ile sanırım"
Bana açıklama yapması bile ayrı tatlıydı bu adamın...
"Tamam"
Neden 'Tamam' dediğimi bilmiyordum. Ama saçma bir kelime olmuştu sanırım...
"Çok özlemiştik,en son bir yıl önce gelmişti buraya"
Demekki bu aile tarafından sevilen bir isimdi. Sevgilisine bile birşey demiyorlarsa...
Sonunda herkes odalarına çekilmişti,ben ve Miran hariç. Kahve fincanlarını toplayıp aşağıya götürdüm.
Hafize Abla hâlâ mutfakta birseylerle uğraşıyordu. Ve çok güzel kokular geliyordu.
"Ne yapıyorsun abla"
Fırından poğaçaları çıkarıp tezgâhın üzerine bıraktı. Sıcacık,ve mis gibi kokuyordu.
Demekki onun bizden önce haberi olmuş.
