Selam beni özlediniz mi?
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Sehun alarm ile birleşen çirkin bir titreşim sesiyle uyandı. Saat tam 5'i gösteriyordu ve Jongin'i uyandırıp sınav için dün akşam belirledikleri konuyu tartışmaları gerekiyordu.
Ama önce durup biraz kedi çocuğu izlemeye karar verdi. Yastık izi çıkmış yumuşak yanakları hafifçe kızarmıştı ve dudakları da şişip öne doğru çıkmıştı. Kirpikleri son gördüğü halinden daha uzun gibiydi, Sehun onların neredeyse elmacık kemiklerine değdiğinden emin olacaktı. Ama tabii bunlar kirpiye yavrusunun yumuşak gelmesiydi, Jongin'in kirpikleri bir yere falan değmiyordu. Sokak lambasının titrek ışığıyla seçebildiği kadar izledikten sonra, günün ağarmasına yakın bir vakitte elini Jongin'in omzuna koydu uyandırmak için, ama bir sorun vardı. Genç olan, olması gerektiğinden daha sıcaktı. Sehun boğuk çıkan sesiyle hafifçe ona seslendi.
"Jongin, uyan hadi."
Jongin yanıt vermeyince biraz daha sarstı.
"Jongin kalk, ateşin var sanırım."
Jongin gözlerini açmadan bir şeyler mırıldandı ama zorlukla anlamıştı büyük olan.
"Hyung, uyanamıyorum."
Sehun onun bu haline gülmek istese de endişesi izin vermedi. Elini alnına uzatıp ateşinin kaç derece olduğunu tahmin etmeye çalıştı.
"Uyan, soğuk bi duş al."
"İstemiyorum çok soğuk."
Sehun böyle olmayacağını anlayıp mutfağa gitti ve bir bardağa soğuk süt doldurup döndü, bu kediciğin ateşini düşürebilirdi.
Onu boynunun altından kaldırıp sütü içmesine yardım etti ama tekrar yatmasına izin vermedi.
"Hadi bebeğim, duş almalısın."
"Sen de benimle duş alacak mısın?"
Sehun onun kendinde olmadığı zamanlarda tam anlamıyla sudan çıkmış balığa dönüyordu. Sarhoşken de böyle zorlayıcı davranmıştı. Mümkün olduğunca küçüğünün bilincini yerinde tutması gerektiğini not etti aklının bir köşesine. Yoksa çıldırırdı.
"Almayacağım çünkü hasta olan sensin."
"Duşa girmeyeceğim."
"O zaman doktora gideriz."
"Doktor duştan iyidir."
************
"Gerçekten duşa girmek yerine doktora gelmeyi tercih ettiğine inanamıyorum Jongin."
"Ben de inanamıyorum. Benim orada ateşim çıkmış, bilincim yerinde değil sen resmen sözümü dinleyip beni hastahaneye getirdin. Aklı başında olmayan tek kişi ben değilim demek ki."
"Ağlatsa mıydım seni? Buz gibi sulara mı atsaydım?"
"Evet! Hiç değilse ders çalışırdım. Sınava nasıl gideceğim şimdi?"
"Enfeksiyon kapmışsın! Kolunda ikinci serumun takılı, sen daha sınav mı diyorsun? Hâlâ ateşin mi var?"
"Hayır o son sınavımdı, sıkıldım artık. Kurtulmak istiyorum sınavlardan."
"O şekilde gitseydin geçeceğini mi sanıyordun dersten? Hem doktor raporu alırız, evde daha fazla çalışırsın."
"Başka çarem yok zaten."
Jongin tıslayıp yerine uzandıktan sonra göz ucuyla Sehun'a baktı.
"Hyung?"
Sehun az önce çıkardığı telefondan kafasını kaldırmadan cevap verdi.
