Let Me Love You **Under Editing**

Clarification

Author's Note:

Hi lovies! Thank you all for taking time to read this. :)

Thanks Ms. Rona sa advice mo kay Jairus. Don't worry makakarating sa kanya yan! Sasabihin ni Alexa :)

Maikli lang po ito..

========================================================================

Jairus’ POV

Nakita nyo naman yung ginawa sakin ni Shar diba?

Kinukulit ko tapos di ako tinitignan, di ako pinapansin. Ang sakit sakin, para kong hangin, invisible. Wala syang pakialam. Mukha na kong tanga! Ginawa ko na lahat pero balewala lang sa kanya!

Alam nyo ba sobrang troubled na nga ako eh. Remember the night Alexa called me para ihatid si Nash sa bahay nila?

Nung lasing si Nash tapos bigla syang umiyak at si Sharlene ang tinatawag niya para i-share yung hurt feelings niya? Natakot ako.

Oo aaminin ko. Threatened ako kay Nash. Baka kasi pag nawala na yung galit ni Shar sa kanya, mawala na rin ako sa eksena. Baka hindi na ko kailanganin ni Shar sa buhay nya.

I know Nash needs a friend, at alam kong gusto niyang makuhang muli ang pagmamahal ni Shar. Natatakot ako pero naaawa naman ako kay Nash. I saw how much shattering their family problem is. Kaya nangako ako kay Shar na hindi ko sya ipagdadamot kahit di nya alam na si Nash ang tinutukoy ko.

Kung tutuusin wala naman akong karapatan sa kanya.

Hindi ko naman sya girlfriend at alam ko rin na kaibigan lang ang tingin nya sakin.

Masaya ako na napapatawa ko sya lagi, naaalagaan at minamahal pero gusto ko syang maging akin. Someone I can call my own. Para valid na tong selos na nararamdaman ko.

Pero bakit nya ko tinatratong parang basura?

Bad trip naman!

Ano bang ginawa kong mali?

Pang 392 text ko na sa kanya sa araw na to pero kahit isang dot walang reply.

To: Prinsesa Ko <3

Message: Shar, I’m sorry dahil pinasabog ko na yung inbox mo. Please kausapin mo ko. Nahihirapan na ko ng ganito tayo. Buong magdamag na kong nag-iisip kung bakit di mo ko pinapansin at kinakausap. Di ko talaga alam kung bakit eh. Kung ano man yun, sana mapatawad mo ako.

Okay pang 393 messages ko na yan. Siguro ititigil ko muna ang pagtetext.

After 30 minutes............

Wala pa ring reply. Hanggang sa nakatulog na ko.

Kinabukasan...

Maaga akong dumating sa school. Nandito na rin sila Paul, Kobi at Sophia.

Si Sophie nagdo-drawing for our Filipino project habang si Kobi naman kwento ng kwento sa my labs niya about sa dinner ng family nila at tawanan sila ng tawanan.

Buti pa sila Kobi at Sophia, kahit madalas mag-away at magpikunan pero sweet pa rin at tunay na nagmamahalan. Love is a two way street for them, samantalang kami ni Shar sweet nga pero ...

Ayoko nang ituloy yung sasabihin ko, nasasaktan lang ako.

Nabaling naman ako kay Paul na mag-isang natatawa kakatext.

“Bro! Sino ba yang katext mo at masayang masaya ka?”

Tumawa muna sya bago sumagot. “Si Shar pare! Hahahahahahaha.”