Bana Bir İyilik Yap

○8○ HASTANE

Çok uzun bir sürenin ardından tekrar yazmaya ve hikayemi sürdürmeye karar verdim. İnatla, canla ve başla.

Yanımda olup, bana destek veren herkese teşekkür eder, iyi okumalar dilerim.

🔽🔻🔽🔻🔽🔻🔽🔻🔽🔻🔽🔻🔽

      
      Bağrışmanın olduğu yöne doğru hızlı adımlarla gittim. Daha beş dakika önce benden reçel almış olan amcanın yerde boylu boyunca uzandığını görünce içimde değişik duygular oluştu ve olduğum yerde çakılı kaldım.

      "Ambulansı arayın!"

      "Ölmüş mü?"

      "Vah vah, yazık oldu adama!"

      "Ben aradım ambulansı."

       Seslerinin arasında, gözlerim hâlâ yaşlı amcadaydı. Öylece hareketsiz duruyordu.
Birkaç dakika sonra ambulans pazarın girişine yanaştı ve ekipler koşturarak yaşlı amcanın yanına geldiler.

      "Nasıl oldu? Neyi vardı?"

     "Bizde bilmiyoruz. Yığılıverdi birden."

     "Biz amcayı ambulansa taşıyoruz. İçinizden birinin hazırlanıp bizimle gelmesi gerekli."
      "Ne diyiveriyon gızım sen? Biz burda satıcıyız. Tezgahı bırakıp nasıl geliverelim biz şinci?"

     "Hastaya müdahale edilirken işlemleri birinin yürütmesi gerekiyor amca. Birinin gelmesi lazım."

     "Gelemeyiz ki."

     "Mümkün değil, tezgahımı bırakamam."

     "Bende bırakamam vallaha."

     ....

     "Ben gelirim!" diyiverdim birden.

     "Sen anlar mısın hastane işlerinden küçük?"

      "Anlarım biraz."

      "Çabuk ambulansa koş o zaman."

       Pakize teyzeyi hastaneye yatırdıklarında ben yardımcı olmuştum bu yazın başında. Biraz anlıyordum.

      Hastaneye geldiğimizde yaşlı amcanın cüzdanından kimliğini verdiler ve giriş işlemlerini yapmak için bankoya gittim. Görevli abi Cevdet Bey diyene kadar amcanın adını bilmiyordum. İşlemleri yapıp acil kapısında beklemeye başladım. Doktorlar, hemşireler hızlıca hareket edip Cevdet Amca'nın başına gidip geliyorlardı. Daha sonra perdeyi kapattılar. 15-20 dk sonra bir doktor kapıya çıktı.

      "Cevdet Bey'in yakını!"

      "Benim."

     "Deden bir kalpkrizi geçirmiş güzel kız. İlk müdahaleyi yaptık, servise yatıracağız. Az sonra bir abi sedyeyle çıkaracak, onu takip edersin."
 
       "Tamam" dedim.

      Sedyeyi takip edip yukarıda tek kişilik bir odaya geldik. Cevdet Amca uyuyordu. Hemşirelerin biri geliyor tansiyonunu ölçüyor gidiyor, diğeri geliyor serum takıyordu,bir diğeri de tüplere kan dolduruyordu. Bense pencerenin yanındaki tek kişilik koltuğa oturmuş, elimi başımın altına koymuş, olanları izliyordum. Acaba bu işler ne zaman biterdi? Burda olduğumdan kimsenin haberi yoktu ve pazarda olmadığım öğrenilirse dedem merak ederdi. Cevdet Amca iyi olur muydu? Allah'ım lütfen ona bir şey olmasın, iyi birine benziyordu. Bunları düşünürken uyuyakalmıştım.