Unluckily Inlove With A Badboy

Epilogue

Author's Note. Sorry kung SOBRANG late ng ng epilogue. Nagreview at nagboard exam po kasi ang inyong mahal na author. Anyway, I dedicated this chapter sa mga nagtyagang mag-abang ng Epilogue. Thank you, my dear readers!

"Lance, I think manganganak na ata ako!" Napahawak ako sa humihilab kong tyan bago napatili sa sampung beses na sakit ng tulad ng sa dysmenorrhea.

"What the fvck, Kiara! Open this goddamn door! H'wag mong iluwa ang anak ko sa kubeta!" Hinampas niya ang pinto ng cubicle ng CR.

Kasalukuyan kaming nasa mall para bumili ng gamit ng anak namin. He didn't want to go dahil kabuwanan ko na. Gusto na lang ng demonyo na ikulong ako sa ospital. Like duh! Hindi ko gusto ang amoy ng ospital! Saka ospital means morgue and morgue means may patay at pag may patay meaning may multo. Kaya debale na lang! So, pinilit ko na lang siya pumunta ng mall.

Nung nasa mall na kami, hindi pa kami nakakatagal eh inaya na ako ng demonyong kumain at baka daw magutom ang junior niya. Yes. We're having a baby boy. Hindi na ako nag inarte dahil para naman sa anak ko. Matapos ko nga kumain, natatae na ako so that made me went here sa CR. At dahil nga OC ang demonyo, talagang sinamahan pa niya ako dito sa loob. Hindi na nahiya ang letse! At ang mga babae naman, hindi ko alam kung tumili ba sila dahil pumasok si Lance o kilig na kilig.

"Tangena mo, Lance! Ikaw kaya dito noh! Fvcking call an ambulance!" Sigaw ko habang nakangiwi na. Hindi pala ako natatae, manganganak na ako! Letse! Mall pa more, Kiara! Dapat talaga sa ospital na ako!

"F-Fine! F-fine!" Mahihimigan ang pagkakataranta sa boses nito. Ngayon ko lang ata narinig ang tonong iyon sa demonyo.

Binuksan ko ang pinto kaya bumungad sa akin si Lance. Nanginginig ang mga kamay nito at tila namumutla pa. His eyes widened nang makita ako at agad akong dinaluhan nang napatili na ako sa sakit. Hindi ko alam kung may tao ba sa paligid or I'm already making a scene. Ang tanging concern ko lang ay mailabas na ang anak ko!

"Damn it!" Nahulog at nabasag ang cellphone ni Lance nang makitang basa na ang babang parte ng maternity dress ko.

"Tangena mong demonyo ka! Kasalanan mo 'to! Tangena mo 1000x!" Naiiyak na ako sa sakit.

Nakahawak na siya sa beywang ko. Ramdam ko ang panginginig niya.

"I'm sorry baby.. O-Okay... This is ny fault. W-what can I do to ease the pain? I'm so sorry.." Anya.

"Kiara..." Napalingon ako sa boses na iyon. Mula sa mga nakikiusyosong tao ay naroon si Keiron.

"Let's bring her in a clean room." Anya.

Naramdaman ko ang pagpangko ni Lance sa akin. Napapikit ako.

"Damn it, Kiara! Don't you close your eyes!"

Dumilat ako. "Shut up, devil! Binabawi ko ang lakas ko! Tangena mo! Hindi ka na makakaisa sa akin!" Napangiwi ako bago hawakan ang malaki kong tyan.

Hindi niya ako sinagot. Nilapag niya lamang ako sa sofa. Hindi ko alam kung nasaan na kami and I don't have time to ask for it!

"What the heck, Keiron! Don't touch my wife! Hindi ako papayag!"

Napatili na naman ako sa sakit.

"Then, find someone who could help your pregnant wife."

Hindi ko na nasundan ang pagtatalo nila. "Keiron! Ilabas mo na ang anak ko!"

He went to me samantalang nasa gilid ko si Lance. Aktong hahawakan niya ang kamay ko pero piniksi ko ito. God! I'm mad. Bakit kailangan akong magbuntis sa amin? Hindi pa ba sapat ang sakit ng pagdadala ko ng siyam na buwan? Yung paglilihi ko plus the pagsusuka?