she's my BEAUTIFUL GANGSTER

chapter 24

hoooray! chapter 24 na yey! di nyo alam kung gaano ako katamad mag update juseyooo enjoy the mayo,.. XD 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

MADDIE'S POV

uwian na namin. hindi ko na hinantay si jeff. para saan pa? hindi man ako bumuo ng gang na yun pero hayst! naiinis ako sa kanya! bakit ko hinayaan sarili kong mainlove sa kanya? kaasar talaga. lintek na pag ibig. punyetang puso. napakatanga mo. magmamahal ka na nga lang sa maling tao pa.

"hop in" sumakay na ako sa motorbike ni alex. ayaw nya daw kase mag car. kukulitin lang sya ng pinsan nya. medyo makulit at maharot din kase yun.

"uhh maddie can i ask a question? oo o hindi lang ang sagot." tumango lang ako. "Pwede bang manligaw? " natulala ako. omo.

"uh ano.uhmm oo sige" why did i gave him a chance? stupid brain. hindi ko alam kung bakit ko nasabi yun. siguro dahil na rin sa galit ko kay jeff. kinuha ko iphone ko dinelete lahat ng contacts and messages nya. 

"thanks maddie. i want to help you. tyaka, i love you." sabay hinawakan nya kamay ko. crush ko tong lalaking to. pero di ko maaalis yung katotohanang si jeff lang at wala ng iba. 

ilang minuto kaming ganun. nakakailang sa totoo lang. kaya inalis ko kamay ko sa pagkakahawak nya "what's wrong?" umiling ako. "wala" sabay hininto na nya ako sa bahay namin. bumaba ako ng di nagpapaalam.

pumasok ako sa loob. lahat ng maids nag bow sakin. lumitaw si p.a. " ma'am here's yuor sched for today-" "cancel it aLL. i'm tired." sabat ko. dumiretcho ako sa kwarto ko at nakita ko syang nakaupo sa couch. sino pa ba? edi yung gagong minahal ng tanga kong puso.

"lumayas ka sa pamamahay na to. hindi mo na to pag aari. tandaan mo, sa villafuente to. and villafuente pa rin ako." tumayo sya at lumapit sakin "hindi lang sayo mahirap to madison. sakin din. i'll risk everything wag ka lang mapahamak. oo nasaktan kita. pero mas masakit diba kung galing sa iba. di ko kayang magsinungaling sayo" niyakap nya ako at umalis na. 

iiyak na sana ako kaya lang naisip ko na isa padin akong gang leader. i will always be. di ba nga di ako naniniwala na may salitang love. walang kwentang bagay yun. tama. i proved it. tinawagan ko mom ko para putulin na ang namamagitan samin ni jeff "mom. wala nang fixed marriage na magaganap.....niloko ako ni jeff. call off the wedding. this is stupid." at iend ko ang call. sana wala akong pag sisihan. hindi talaga ako mag sisisi!

JEFF'S POV

"job well done sweetie. ready ka na ba lumipad to america?" satsat ng babaeng to. pinagplanuhan nya talaga ang lahat. bwiset sya. simulang simula sa unang pangyayari at hanggang ngayon. masyado syang nainggit kay madison. "alison ano ba problema mo kay madison? pwede ka namang lumipad mag isa mo sa states" nagsimula nako mag drive. "alam mo ang usapan natin kanina diba? ayaw mong may mangyari masama sa kanya right?" urgh this girl. masyadong syang natrain. 

flashback

tumabi sya sakin sa classroom habang nagdidiscuss si prof namin. nagsulat sya sa isang papel at pinasa sakin.

'mahal mo si madison diba?' kumunot noo ko. syempre oo ang isasagot ko 

'oo bakit na naman ba?' badtrip na nga ako babadtripin pako lalo nito.

'kung mahal mo sya pakakasalan moko. lilipad tayo states mamaya. kundi ka papayag alam mo ang kaya kong gawin sa kanya. kaya kong kunin mismong buhay nya'  pagkabasa ko nun nalukot papel ko sa kamay ko. ano bang plano nya.

"jeff sige pagsisisihan mo din to jeff. oo o hindi? ayaw mong ikamatay nya ang kainggitan ng kapatid diba? " napasuntok ako sa desk ko at tumayo. 

"jeff what's the matter?" sigaw ng prof ko pero di ko pinansin.

"papayag nako! halika na!" ngising ngisi ang babaeng loka loka. aish!

end flashback

papunta na kami sa airport pero pinigilan kami ng isang sasakyan. sasakyan ni astral. bumaba sya sa driver's seat at pumunta sa pintuan ni alison. binuksan nya ito at hinila si alison.

"stop it astral. papatayin ko talaga si madison kapag di ako pinakasalan ni jeff. "masamaang tingin sakanya ni astral

"nilandi mo lang ako para gawin to sakanya?" 

"oo gagawin ko lahat mapunta sakin ang lahat ng meron sya. bitaw!"tinulak nya si astral sa daan at tinutukan ako ng baril. teka pano sya nagkaroon nyan?

"papaandarin mo at ikakasal tayo o pasasabugin ko utak mo at di mo na sya makikita kahit kelan?" 

pinaandar ko ang sasakyan ko. bakit ba wala akong magawa. maddie i'm so sorry. i have to do this. para rin kay madison to. 

andito na kami sa loob ng terminal. nag aantay ng flight namin. naiiyak ako habang ang isa tuwang tuwa. "wag ka umiyak. makikita mo din naman sya soon. " pinat nya likod ko. may tumabi saking matangkad na babae. balot na balot sya. bumulong sakin "kung gusto mo makita si madison takasan na natin ang babaeng yan. " 

tumungo ako. tumayo kaming dalawa kaya lang nahatak ako ng isang malaking lalaki. kahit anong pagpupumiglas ko di ako makawala "saan ka pupunta? oh the directress." tinanggal nung babae ang saklob nya. si directress nga. "aly, don't do this to your sister." it's like a concern mother or ate or something. " ate i'm not afraid." ate?"isakay sa eroplano yan!" utos ni alison sa malaking lalaki. 

"flight **** fasten your seat bealts and we are going to..." wala na ako maitindihan sa sinasabi nung babae. nakatingin lang ako sa labas. nagmumuni muni. naiinis ako. 

nasa ere na kami ng bigla kaming nakaramdam ng mga pag alog alog na hindi na normal. biglang sumigaw ang isa sa mga passengers " there's a fire!" nakita ko sa may left wing ng eroplano umuusok at may apoy. kumapit sakin si alison. "jeff natatakot ako! pano na kasal natin?" hindi ko sya pinansin.parang wala lang sakin.

"please calm down." sabi ng isa sa mga stewardess. nagpapanic ang mga passengers. lalo na ako. kase alam kong di ko na makikita si madison. pinikit ko na lang mga mata ko at -

MADDIE"S POV

umalis sya? iniwan nya pa ako ansakit. umiiyak ako habang nanonood ng tv. biglang nag flash yung nakakairitang panoorin sa lahat. ang balita.

"news  flash. isang eroplano ang nag crash landing at sumabog sa **** napag alamang walang survivors. ang flight ay **** papuntang america. bukas pa malalaman ang mga pangalan ng pasahero. "  napatayo ako. diba..nasa eroplano si jeff? biglang nag ring telepono ko. 

"h-hello?" nangangatog kong pagtatanong"bakit? sino ba to?" 

"sorry si astral. nakita mo nga yung balita? pumunta ka ngayon sa sala nyo." agad nyang binaba ang telepono at bumaba nako sa sala. 

"bakit astral?" yumuko lang sya.

"ginawa ko lahat madison hindi lang sya makasakay sa eroplanong yun. i'm sorry madison. kasama si jeff sa sumabog na eroplano. believe me ginawa ko lahat lahat maialis lang sya dun." umiiyak sa harapan ko si astral. i found myself crying hard. 

"*sniff* makakaalis ka na astral gusto ko *sniff* mapagisa. kahit ngayon lang. " tumakbo ako paakyat at humiga sa kama. nag sisisi ako sana niyakap ko sya para di na sya umalis. sana hindi ko ki-nalloff yung wedding. bakit kaya. bakit?