A Gangster's Love (CURRENTLY BEING REVISED)

Chapter 3.2

-Chelsey's POV-

"IKAW?!"
"YOU?!" We said in unison. Napabitaw kaming dalawa sa album. Saglit niya akong tinignan bago umayos ng tayo. Wala na ring bahid ng gulat sa mukha niya. Mukhang naka-recover na. He cleared his throat and his arrogant smile is plastered again.

"So, we meet again. Hm... how's life, Chelsey?" Kilala pa niya ako!

"Care mo naman? Do I know you?" Mataray kong sabi. Hindi ko pinahalata na naaalala ko pa ang gwapo niyang mukha.

"Mean." Napasimangot siya at nagtaas ng kilay.

"Hindi naman talaga kita kilala." I saw his forehead crease.

"Ts. You've forgot about me already?" He pouted. Why does he have to be so cute and attractive like that. Napaisip tuloy ako sa pangalan niya... Janno? Jasper? James? Hindi ko maalala ang eksakto pero alam ko na nagsisimula sa letter J.

"Do I need to remember you?" 'Yan nalang ang sinabi ko dahil ayoko ng sumakit ang ulo sa kakaisip.

"Are you really that rude?"  Malungkot niyang sabi. Wait lang? Bakit parang kasalanan ko?

"Uhh... Sorry." Namula ako at napayuko. Kasi naman eh! Hindi siya umimik at ilang minutong natahinik. Nahihiya na tuloy akong magsalita.

"What the... hell." Nag-angat lang ako ng tingin nung tumawa ang loko! Wala na siyang mata habang tumatawa. Ang cute!

"What's funny?" Kunot-noo kong tanong.

"Cute mo kasi." He said frankly and I blushed. Mas cute kang mag-tagalog! Gusto ko sanang sabihin pero ayaw ko ng mapahiya pa lalo. Baka isipin pa niya na type ko siya kahit hindi naman. Weh?

"Heh! Layuan mo na nga ako!" Makaalis na nga lang dito! Walang kaabog-abog na nilampasan ko siya pero ilang saglit lang, nasa harapan ko ulit siya at hinaharangan ako. Huh? Paano 'yun nangyari?

"Where do you think you're going?" His voice was low. "Don't tell me you also forgot about what I told you a week ago." He said skeptically. Of course, naaalala ko. Pero muntik ko na ngang makalimutan dahil isang linggo na ang nakaraan, hindi pa rin aiya nagpaparamdam.  "You have a debt to pay, missy." He smirked. Saglit akong nalito dahil sa nakakahumaling niyang ngiti. Pero hindi pwede! Hindi ako pwedeng magpa-isa.

"Teka nga! May utang ka rin sa'kin! Kung hindi dahil sa map ko, hndi ka sana nakalabas sa village!" Confident kong sagot.

"So what's your point? Nasayang ang gas ko, sinigawan mo pa ako." He said accusingly. "My pride is hurt. How will you pay for that?" Dagdag pa niya. "And here I thought you're true to your words. Tsk!" Umiling-iling pa siya para iparating ang pagkadismaya.

"Nakakainis ka talaga!" Frustrated kong sabi. "Fine! Ano ba ang kabayaran na sinasabi mo?" Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya at nataranta agad ako. Mukhang may binabalak 'to!  "Wait, to get things straight, ngayon lang ito. Kapag bayad na ako, wala na! Okay?" Bulyaw ko sakanya.

"Tsk! Do you really need to shout?  You're louder than my sister." Narinig ko pa ang mahinang pagmura niya. Grabe lang sa pagmumura 'tong isang 'to.

"Whatever! Sige na, bago pa magbago ang isip ko!" I just hope after this, hindi na ulit kami magkikita.

"Well since you insisted... Let me think about it." Ilang sandali siyang nag-isip at naiinip na ako!

"So? What will serve as my payment?" Inip kong tanong.

"Let me think..." Ang bagal naman mag-isip!