How To Be A Bad Girl#READINT2017

~19~

Ένιωθα το κεφάλι μου βαρύ και ενα αίσθημα κούρασης χτυπούσε το σώμα μου.Το απόλυτο σκοτάδι είχε καλύψει τα μάτια μου και οι ανάσες έβγαιναν κοφτές απο το στόμα μου.

Ξεροκατάπια νιώθοντας το στόμα μου ξερό και άρχισα να πετάριζω τις βλεφαρίδες μου,ετσι ώστε να δω επιτέλους που βρίσκομαι.

Πλέον τα μάτια μου είχαν ανοίξει και το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν το αριστερό δεμένο χέρι μου.

Κοιτούσα γύρω μου το άσπρο δωμάτιο μου και προσπαθούσα να συνειδητοποίησω τι γίνεται.Το τελευταίο που θυμαμαι είναι οι φωνές του Μιχάλη.

Γύρισα το κεφάλι μου προς το αριστερά και αντίκρισα ενα αγόρι να περιποιητιται το αλλο μου χέρι,φυσώντας το με τα χείλη του.

Η φυσιογνωμία του κάτι μου θύμισε αλλα δεν μπορούσα να θυμηθώ πού τον είχα ξαναδεί,καθώς τα πράσινα μαλλιά που είχε κάλυπταν ολο το προσωπό του.

Εγω δεν συναναστρέφομαι με τέτοιου είδους άτομα,αλλα αυτός κάτι μου θυμίζει.

Δεν είχε καταλάβει πως είχα ανοίξει τα μάτια μου,απλά συνέχιζε να φυσάει το χέρι μου και να το χάιδευει με μια μάζα άσπρη στα χέρια του.

Με το άλλο χέρι μου,προσπάθησα να σηκωθώ όσο πιό πολύ μπορούσα αθόρυβα,αλλα δεν τα κατάφερα καθώς ένιωσα ένα τσούκτσιμο να με διαπερνάει,μέχρι και τον ώμο.

'Μην κουνιέσαι.'είπε αυστηρά,χωρις καν να γυρίσει να με κοιτάξει.Αμέσως κατάλαβα οτι με είχε καταλάβει εδώ και ώρα,αλλα δεν έδωσε σημασία.

'Ποιος είσαι εσύ;'ρώτησα βραχνιασμένη,και έκλεισα για λίγο ελαφρά τα μάτια μου.

'Πάντως οχι ο ήρωας.'μουρμούρισε κοφτά και παίρνοντας μια γάζα,άρχισε να τυλίγει το χέρι μου,με τα δυό δικά του.

'Δεν καταλαβαίνω.'είπα ξεροκαταπίνοντας και τον κοίταξα παραξενεμένη.

'Δεν χρειάζεται.'ειπε ξερά,για άλλη μια φορά,και σηκώθηκε απο το κρεβάτι.

'Μα θέλω να μάθω.'ειπα αποφασιστικά,κοιτώντας τον να βγάζει ένα τσιγάρο και να το βάζει ανάμεσα στα χείλη του.

'Απορώ πως σε αντέχει!'αναφώνησε και με ενα γελάκι,ρούφηξε το ναρκωτικό,κλείνοντας τα ματιά του τόσο σφικτά.Το απολάμβανε.

'Ποιος να με αντέχει;'έθεσα την επόμενη ερώτηση μου και αμέσως γύρισε και με κοίταξε δολοφονικά.