How To Be A Bad Girl#READINT2017

~34~

'Τι έπαθε;Πότε το έπαθε;Πώς το έπαθε;Παναγία μου!Χάνω τον μελλοντικό άντρα της αδερφής μου.'έλεγε η Βάσια πανικοβλημένη καθώς είχα ήδη αλλάξει ρούχα.

Αυτό το παιδί έχει μεγάλη φαντασία.

Από την στιγμή που της το είπα,δεν έχει σταματήσει να κάνει ερωτήσεις.Κάτι που μου έχει σπάσει τα νεύρα.

'Βάσια,σταμάτα.'είπα επικριτικά καθώς μάζεψα τα μαλλιά μου σε μια γρήγορη κοτσίδα.

'Πως να σταματήσω;Μα καλά πως γίνεται να μην αγχώνεσαι;'ρώτησε απτόητη και ξεφυσηξα.

'Αγχώνομαι και εσύ το κάνεις χειρότερο.'είπα απλά και φόρεσα το τζίν τζάκετ μου.

'Δεν φαίνεται.'είπε κοροϊδευτικά αλλα την αγνόησα άρπαζωντας τα πραγματά μου απο το τραπέζι.

'Έφυγα.Πήγαινε για ύπνο εσύ.'είπα επικριτικά αφήνωντας ενα φιλί στο μάγουλο της.

'Φαίη;'φώναξε προτού κλείσω την πόρτα.

'Τι έγινε πάλι;!'ρώτησα γέλωντας και με κοίταξε πονηρά.

'ΜΙΧΑΙΗ φορ εβερ.'φώναξε η Βάσια και απλά κούνησα το κεφάλι μου κοροϊδευτικά με την βλακεία που σκαρφίστηκε.

Γρήγορα βγήκα απο το σπίτι,κοπανώντας την πόρτα πίσω μου.

Γιατί Μιχαίη δηλαδή,και όχι Χραίη;

Κουνώντας το κεφάλι μου κοροϊδευτικά σήκωσα το χέρι μου μπας και βρω κανενα ταξί.

° ° ° ° °

Κρύο.

Ο αέρας χτύπησε έντονα το πρόσωπο και το σώμα μου μόλις μπήκα μέσα,κάτι που με έκανε να κλείσω περισσότερο το φερμουάρ του μπουφάν μου,μόλις έφτασα στο νοσοκομείο.

Άρχισα να προχωράω ανάμεσα στους άδειους διαδρόμους,κατευθυνόμενη απο τις πληροφορίες που μου είχε δώσει η Ελβίρα νωρίτερα.

Ευτυχώς αυτή και η παρέα του Μιχάλη ειχαν γυρίσει στην αποθήκη για να κάνουν μπάνιο και να του πάρουν τα απαραίτητα,και έτσι θα ήμουν μόνη μου μαζί του.

Πανικοβλημένη άνοιξα την πόρτα του δωματίου του αλλα αμέσως το μετάνιωσα.

Το χέρι μου άφησε αφηνιασμένα το χερούλι και αμέσως επικεντρώθηκα πάνω του.