Μετα απο αρκετή ωρα με την μηχανή και αρκετές ανακοπές που έπαθα απο την ταχύτητα,φτάσαμε επιτέλους στον προορισμό μας.Σε ενα απόμερο μέρος,που δεν κυκλοφορούσε ψυχή.
Μπροστα μου βρισκόταν ενα σπιτι,βασικά ενα μη τελειωμένο σπιτι.Ηταν πολυ μεγάλο και πολυ παλιό,απο οτι φαινόταν.
Τα δέντρα που υπήρχαν γύρω του,ειχαν ξεραθεί.Θυμιζε στοιχειωμένο,κανοντας με να πιστέψω οτι βρίσκομαι σε ταινία αυτη την στιγμή.Το αεράκι που φισουσε ηταν το κερασάκι στην τούρτα.
Το μονο που μπορουσα να δω,ήταν τα αναμμένα φώτα που υπήρχαν μέσα.
'Πως σου φάνηκε;'ρώτησε καθώς κατέβηκε απο την μηχανή.Τον κοίταξα θυμωμένη και αμέσως βρέθηκα στα πατώματα.
Πήγα να κατέβω φυσιολογικά αλλα ξέχασα οτι η μηχανή ηταν ψηλά.Φυσικά και ο Μιχάλης,δεν έχασε ευκαιρία και αρχισε να γελάει για αλλη μια φορά.
'Δ-δεν ε-ειναι αστείο.'είπα νευρικά καθώς σήκωνομουν πάνω.Αρχισα να τινάζω την σκόνη απο τα ρουχα μου.
'Ναι είναι!'είπε συνεχίζοντας να γελάει.Τον κοίταξα μουτρωμένη.
'Λοιπόν δεν μου απάντησες.'προσθέτει.Τον βλεπω να βγαζει το δερμάτινο του και να το ρίχνει στην πλατη του.
'Αν εξαιρέσεις οτι πήγαμε να πατήσουμε ενα ηλικιωμένο ζευγάρι και τρία αδέσποτα,καλα ήταν.'ειρωνεύτηκα κοιτώντας τον.Σηκωσε το ενα φρύδι του και με κοίταξε άγρια.
'Άκου να δεις τιγράκι,δεν φταιω εγω που τα πεζοδρόμια ειναι για τον πουτσο.'ειπε με αυτάρεσκο χαμογελο.Αμεσως γουρλωσα τα ματια μου στο λεξιλόγιο που χρησιμοποίησε.
Το καταλαβε και άφησε ενα γελάκι.
'Λοιπον παμε μέσα.'ειπε δειχνοντας μου απο που να πάω.
Προχώρησε μπροστα και τον ακολούθησα και εγω απο πίσω.Εσυρε την ασημένια,φθαρμένη πόρτα και μου εκανε νόημα με το κεφάλι να μπω μεσα στο κτήριο.
Μολις έμπαινες μέσα,η μυρωδιά του ποτού και του τσιγάρου σε έπνιγε.Αυτο που ειδα μέσα ηταν ενας μεγάλος χώρος,σαν να ηταν προσχεδιασμένο για να γινει το σαλόνι.Το πάτωμα ηταν σε πολλα σημεία σπασμένο και βρώμικο,κατι παλιοί καναπές,πολυθρόνες και κορνίζες 'στόλιζαν' οσο μπορούσαν αυτον τον χώρο.Αυτο το σπιτι ηταν πολυ μεγάλο,και αυτο φαινόταν απο τις αμέτρητες πόρτες που διέθεται.
ESTÁS LEYENDO
How To Be A Bad Girl#READINT2017
Novela Juvenil1° Ανεξάρτητο βιβλίο της σειράς. 'Τι πας να κανείς;'ρώτησε εκνευρισμένος καθως ήρθε δίπλα μου. 'Να καπνίσω;'είπα το αυτονόητο και πήγα να το βάλω στα χείλη μου.Τελευταία στιγμή ήρθε και το πήρε απο τα χέρια μου.Τον κοίταξα θυμωμένη. 'Μην δοκιμάσεις...