How To Be A Bad Girl#READINT2017

~7~

'Δεν καταλαβαίνω τίποτα.'αναφώνησα εξουθενωμένη και άφησα το σώμα μου να πέσει πίσω σε μια φθαρμένη πολυθρόνα,που βρισκόταν στο δωμάτιο.

'Τι δεν καταλαβαίνεις γαμώ;Είκοσι φορές τα είπαμε."φώναξε και τράβηξε τα μαλλιά του,ως ένδειξη αγανάκτησης.Όταν αγριεύει τον φοβάμαι.

'Γ-γιατί πρέπει να εκφράσω τα συναισθήματα μου για αυτόν;Αφού δεν εχώ.'είπα το αυτονόητο.Ο Χρήστος ειναι ο χειρότερος άνθρωπος που έχει περάσει απο την ζωή μου,πως γίνεται να έχω αισθήματα για αυτον;

'Αυτό σου εξηγώ τόση ώρα.Εννοώ τα αρνητικά σου συναισθήματα.'είπε ξεφυσώντας και αμέσως ένιωσα τοσο ηλίθια,τόση ωρα το εξηγούσε και εγώ τον χαβά μου.

'Και πού θα βοηθήσει αυτό;'ρώτησα δαγκώνοντας ντροπαλά το κάτω χείλος μου.

'Αυτό θα βοηθήσει εμένα να καταλάβω κατά το ποσό αξίζει να χαλάσω την ώρα μου,μαζί σου.'είπε χαλαρά.

'Μπορεί να γίνει αλλη φορά αυτό;Δεν νιώθω έτοιμη τώρα.'παρακάλεσα.Δεν μπορω τωρα να πω ολα τα απαίσια πράγματα που αισθάνομαι.

'Οπως θες.'ξεφύσηξε εκνευρισμένος και έβγαλε ενα πακέτο απο την τσέπη του παντελονιού του.

'Καπνίζεις;'ρώτησα καθώς τον είδα να το βάζει ανάμεσα στα σαρκώδη χείλη του.Η ηλίθια αυτή ερώτηση δεν άξιζε καν να γίνει σε αυτό το άτομο.Σίγουρα καπνίζει.

'Ναι.'απάντησε μονολεκτικά χωρίς να με κοιτάξει.

'Γιατί;Αφού το ξέρεις οτι κάνει κακό.'είπα χαμηλόφωνα.Αμέσως το βλέμμα του καρφώθηκε πάνω μου,προκαλώντας μου άγχος.

'Καπνίζω όταν είμαι εκνευρισμένος ή όταν με ενοχλεί η παρουσία κάποιου.'είπε ολο νόημα και κοίταξε άλλου.Απέφευγε το βλέμμα μου.

'Και τώρα τι απο τα δύο νιώθεις;'ρώτησα αυτό που με έκαιγε.

'Και τα δύο.'απάντησε φυσώντας τον καπνό πρός τα έξω.Αμέσως απογοητεύτηκα.Αρα εφόσον τον ενοχλεί,η παρουσία μου,γιατι το συνεχίζει όλο αυτό;

'Κατάλαβα.Αν είναι να μην θες να το κανείς,δεν καταλαβαίνω γιατι συνεχίζεις;'τον ρώτησα φανερά θυμωμένη.Μόλις με κοίταξε άγρια όμως,ηρέμησα.

'Τιγράκι,σου έχω ξαναπεί ποσό μισώ τις ερωτήσεις σου.'είπε εξουθενωμένος πλέον.