How To Be A Bad Girl#READINT2017

~32~

Για ακόμη μια φορά καθόμουν μέσα στην τάξη.Είχα κάτσει στο τελευταίο θρανίο δίπλα απο το παράθυρο και ταυτόχρονα σχεδόν είχα καβαλήσει το καλοριφέρ που βρισκόταν δίπλα στο θρανίο μου.

Στα χέρια μου κρατούσα ενα πρόχειρο τετράδιο και ειχα αρχίσει να το μουτζουρώνω.Βαριόμουνα τόσο πολύ που ούτε που κατάλαβα ότι κάποιος με παρατηρούσε,μέχρι που η καρέκλα δίπλα μου κουνήθηκε.

'Μόνη σαν το λεμόνι.'ακούσα μια φωνή ακριβώς δίπλα μου.Ντροπιασμένη έκλεισα το τετράδιο και γύρισα προς το μέρος του.

Μόλις το πρόσωπο του Χρήστου άνοιξε προς τα μάτια μου,ανασηκώθηκα.

'Τι θές εσύ εδώ;'ρώτησα με περιέργεια.

'Δεν σε είδα έξω.'ξεκίνησε και τον κοίταξα παραξενεμένη.'Και σκέφτηκα οτι θα κάθεσαι στην τάξη...και ήρθα..γιατί...απλά...Απλά ήθελα να σε δώ.'πρόσθεσε νευρικός.

'Ααα εντάξει.'απάντησα άβολα και δάγκωσα το κάτω χείλος μου.

'Ναιπ.'είπα απλά και χαλάρωσε πάνω στην πλάτη της καρέκλας.

'Τι έκανες λοιπόν;'ρώτησε με περιέργεια καθώς έπιασε φευγαλέα το τετραδιο μου.

'Τίποτα το ιδιαίτερο.Απλα,μουτζουρωνα το τετράδιο.'είπα απλά και κοίταξα τα μεγάλα πράσινα μάτια του.Έχει υπέροχα μάτια.

'Γιατί με κοιτάς έτσι;'ρώτησε με περιέργεια και έγλυψε μια φορά τα χείλη του.

'Κοιτάω τα μάτια σου.Εχουν παράξενο συνδυασμό.Είναι όμορφα.'είπα σαν υπνωτισμένη και ενα ελαφρύ χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του.

Αμέσως όμως θυμήθηκα το όνειρο που είχα δεί μαζί του.Με είχε ρωτήσει ακριβώς το ίδιο πράγμα και στο όνειρο.Και εγώ είχα απαντήσει κάτι παρόμοιο.Κάτι που με φόβιζε μπορώ να πώ.

'Φαίη με μπερδεύεις.Αλλα μου αρέσει.'είπα με βαριά φωνή κάτι που με ανατρίχιασε ολόκληρη.Το χέρι του χάιδεψε απαλά το μάγουλό μου και αμέσως αποτραβήχτηκα.

'Εμμ..το κουδούνι θα χτυπήσει σε λίγο.'είπα νευρικά καθώς το προσωπό του ερχόταν υπερβολικά κοντά μου.

'Και τι μας πειράζει εμάς αυτό;'ψυθίρισε κοντά μου και ασυναίσθητα κούνησα το χέρι μου ρίχνωντας όλα τα πράγματα απο το θρανίο μου.