Vemen an act of true friendship (VOLTOOID)

18.

~Karen~
Amai wat was dat heftig! met Kristel gaat het al stukken beter, morgen mag ze eindelijk naar huis, hoe knap is het, dat Kristel alleen maar een paar kneuzingen heeft, en een hersenschudding. Dat kan toch niet, dat ongeluk was kei heftig. Ik heb het niet gezien, maar het was wel heftig. Tja als je via via hoort dat Kristel bewusteloos was, na het ongeluk, en met spoed naar het ziekenhuis is gebracht, en er nog goed af gekomen is. Amai! zo apart, hebben de zusters wel goed gekeken naar Kristel haar röntgenfoto's? ach het zal wel. Ik loop met duizenden verbazende gedachtes naar mijn auto. Kristel is echt sterk, enorm sterk, en dan opeens hoorde wij een bonk, en is Lily mijn meterkindje bewusteloos geraakt, en die heeft een hersenschudding gekregen, door een klap van een ander kindje op haar hoofd. Zo moeder, zo dochter, zeggen wij maar. Maar Lily was aan het slapen, Kristel daarin tegen was klaarwakker, en half moe, snap ik eigenlijk ook wel. Zoveel pijn dat zij heeft. Ik wil het niet voelen, en ik stap dan mijn auto in, zet de radio aan, en rij dan naar huis. Ik had het ziekenhuis mijn nummer gegeven, voor als er wat aan de hand is met zowel Kristel als Lily. Opeens joelt er een K3 liedje door de radio, Verliefd klinkt door de radio heen, en ik zing zachtjes mee. Lap! File! dat meen je niet! en ik zucht, er komt nieuws op de radio, niet heel erg interessante nieuws over iets, en dan file berichten. De stem door de radio zegt over de file waar ik in sta, dat er een file is van 1km door een ongeluk. Ja Lap! dat meen je niet he! eerder ik thuis ben is het ook half 11 11uur, eindelijk naar lang in de file gestaan te hebben, kom ik thuis aan. Ik ben kei moe, en ik parkeer de auto, en zoek in mijn tas naar de huissleutel. Lap! die ligt zeker helemaal onderin mijn tas. Naja dan maar hopen dat mijne Antony nog wakker is, en anders moet ik zoeken in mijn tas, en ik stap de auto uit, sluit de auto af, en loop dan naar de voordeur het is ijskoud, en ik bel aan. Niemand doet open, zal antony al slapen dan, ik denk het wel, het is al 11uur savonds, dan maar zoeken in mijn tas, en ik gooi mijn tas overhoop, en eindelijk zie ik de sleutel. Ik prop alles weer terug in mijn tas, en draai dan de deur open. Oh ja, het alarm die moet er nog af gehaald worden, anders gaat het alarm zo af in het huis, en dan wordt iedereen wakker, en dan staat er hier allemaal politie en whatever, terwijl er dan niks aan de hand is, en ik haal het alarm eraf, en loop dan zachtjes naar binnen, en doe de deur zachtjes dicht. De lamp van de woonkamer schijnt nog, en ik kijk om het hoekje van de deur. Antony is in slaap gevallen op de zetel, en ik lach, en loop zachtjes naar binnen, en maak Antony wakker. Antony wordt wakker, en zegt mij gedag. Ga je mee naar bed schat? vraag ik aan Antony. Ja, ik ga met je mee, en Antony komt de zetel uit, zet de tv, en de lamp uit, en dan lopen wij samen naar boven. Antony gaat gelijk het bed in, schijnbaar heeft hij zich al klaar gemaakt. Alleen ik nog niet, en ik ga mij klaar maken. Als laatste veeg ik mijn make up eraf, Amai! wat zie ik er anders uit zonder make up. Ach ja, wat maakt het uit, en ik kijk nog even om het hoekje bij Sky, die ligt ook heerlijk te slapen, en te dromen, en dan loop ik zachtjes naar de slaapkamer van mij en Antony, en ga ook mijn bed in. Antony slaapt al, en ik ga ook liggen, en val dan rustig in slaap. Tot dat opeens mijn GSM gaat, en ik er wakker van wordt, en het is half 3 snachts. Ik kom overeind, en ik pak mijn GSM van het nachtkastje af. Het ziekenhuis belt. Oh nee he! zal het dan toch heel slecht gaan met Kristel en/of Lily, en ik neem de telefoon op, met Karen Damen.